Si Andrew Jackson (Marso 15, 1767 – Hunyo 8, 1845) ay isang Amerikanong sundalo at estadista na nagsilbing ikapitong pangulo ng Estados Unidos mula 1829 hanggang 1837. Bago nahalal bilang pangulo, naging kilala si Jackson bilang heneral ng Hukbong Sandatahan ng Estados Unidos at nagsilbi sa parehong kamara ng Kongreso ng Estados Unidos. Isang ekspansyonista, sinulong ni Jacson ang karapatan ng "karaniwang tao"[2] laban sa isang "tiwaling aristokrasiya"[3] at upang mapanatili ang Unyon.

Andrew Jackson
Kapanganakan15 Marso 1767
  • (Timog Carolina, Estados Unidos ng Amerika)
Kamatayan8 Hunyo 1845
  • (Davidson County, Tennessee, Estados Unidos ng Amerika)
MamamayanEstados Unidos ng Amerika[1]
Trabahohukom, abogado, politiko, opisyal, estadista
OpisinaQ11696
Pirma

Ipinanganak sa kolonyal na mga Carolina sa dekada bago ang Digmaang Mapanghimagsik sa Amerika, naging pronterang abogado si Jackson at ikinasal kay Rachel Donelson Robards. Nagsilbi sa maikling panahon sa Kapulungan ng mga Kinatawan ng Estados Unidos at ang Senado ng Estados Unidos, na kinakatawan ang Tennessee. Pagkatapos magbitiw, nagsilbi siyang hukom sa Korte Suprema ng Tennessee mula 1798 hanggang 1804. Binili ni Jackson ang proyedad na makikilala sa kalunan bilang The Hermitage, at naging isang mayaman, plantitong nagmamay-ari ng alipin. Noong 1801, hinirang siyang koronel ng milisya ng Tennessee at nahalal na kumander nito noong sumunod na taon. Pinamunuan niya ang tropa noong Digmaang Creek ng 1813–1814, na pinanalo ang Labanan ng Horseshoe Bend. Kinailangan ng sumunod na Tratado ng Muog ng Jackson ang pagsuko ng Creek ng napakalawak na mga lupain ng kasalukuyang Alabama at Georgia. Sa kasabay na digmaan laban sa mga Britaniko, ginawa siyang pambansang bayani pagkatapos ng tagumpay ni Jackson noong 1815 sa Labanan ng New Orleans. Pinamunuan ni Jackson ang mga puwersang Estados Unidos sa Unang Digmaang Seminole, na nagdulot sa pagsasanib ng Florida mula sa Espanya. Sandaling nagsilbing unang gobernador ng Florida si Jackson bago bumalik sa Senado. Tumakbo siya sa pagkapangulo noong 1824, at nanalo sa isang mayorya ng popular at elektoral na boto. Yayamang walang pang nanalong kandidato sa isang elektoral na mayorya, hinalal ng Kapulungan ng mga Kinatawan si John Quincy Adams sa hindi naasahang halalan (o contigent election). Bilang isang reaksyon sa diumanong "tiwaling kasunduan" sa pagitan nina Adams at Henry Clay at ang ambisyosong adyenda ni Pangulong Adams, itinatag ni Jackson at kanyang mga tagasuporta ang Partido Demokratiko.

Muling tumakbo si Jackson noong 1828 at tinalo si Adams sa napakalaking kalamangan.

Mga sanggunian baguhin

  1. https://libris.kb.se/katalogisering/gdsvw2l03gnlq6f; petsa ng paglalathala: 25 Enero 2017; hinango: 24 Agosto 2018.
  2. Brands 2005, p. 473.
  3. Meacham 2008, p. 219.