Ang Ginintuang Ibon

"Ang Golden Bird" o Ginintuang Ibon (Aleman: Der goldene Vogel ) ay isang kuwentong bibit na nakolekta ng Magkapatid na Grimm (KHM 57) tungkol sa pagtugis ng isang gintong ibon ng tatlong anak ng hardinero.

Ito ay Aarne–Thompson kuwentong-pambayang tipo 550, "The Golden Bird", isang Sobrenatural na Katuwang (Hayop bilang Katuwang). Kasama sa iba pang mga kuwento ng ganitong uri ang The Bird 'Grip', The Greek Princess and the Young Gardener, Tsarevitch Ivan, the Firebird and the Grey Wolf, How Ian Direach got the Blue Falcon, at The Nunda, Eater of People.

Buod

"The Golden Bird" kinolekta ng Magkapatid na Grimm at unang inilathala noong 1812, ikinuwento at ini-record noong Disyembre 14, 2008

Bawat taon, ang puno ng mansanas ng hari ay ninakawan ng isang ginintuang mansanas tuwing gabi. Itinakda niya ang mga anak ng kaniyang hardinero na magbantay, at kahit na ang unang dalawa ay nakatulog, ang bunso ay nananatiling gising at nakita na ang magnanakaw ay isang ginintuang ibon. Sinubukan niyang barilin ito, ngunit isang balahibo lamang ang natanggal.

Nakikita ng bunsong anak ng hardinero ang Ginintuang Ibon sa hardin ng hari

Napakagara ng balahibo kung kaya't nagpasya ang hari na mayroon siyang ibon. Ipinadala niya ang tatlong anak ng kaniyang hardinero, nang sunud-sunod, upang hulihin ang hindi mabibiling gintong ibon. Ang bawat anak na lalaki ay nakakatagpo ng isang nagsasalitang soro, na nagbibigay sa kanila ng payo para sa kanilang paghahanap: pumili ng isang luma at sira-sira na inn kaysa sa isang mayaman at kaaya-aya. Ang unang dalawang anak na lalaki ay hindi pinansin ang payo at, sa kaaya-ayang bahay-panuluyan, iniwan ang kanilang paghahanap.

Ang pangatlong anak ay sumunod sa soro, kaya pinayuhan siya ng soro na kunin ang ibon sa kaniyang kulungang kahoy mula sa kastilyong tinitirhan nito, sa halip na ilagay ito sa gintong kulungan sa tabi nito, dahil ito ay isang senyales. Ngunit hindi siya sumunod, at ginising ng gintong ibon ang kastilyo, na nagresulta sa kaniyang pagkahuli. Siya ay ipinadala pagkatapos ng gintong kabayo bilang isang kondisyon para maligtas ang kaniyang buhay. Pinayuhan siya ng soro na gumamit ng dark gray na leather saddle sa halip na isang ginintuan na isang senyas muli, ngunit muli siyang nabigo sa pamamagitan ng paglalagay ng golden saddle sa isang kabayo. Siya ay ipinadala pagkatapos ng prinsesa mula sa gintong kastilyo. Pinayuhan siya ng soro na huwag hayaan siyang magpaalam sa kaniyang mga magulang, ngunit hindi siya sumunod, at inutusan siya ng ama ng prinsesa na tanggalin ang isang burol sa loob ng 8 araw bilang halaga ng kaniyang buhay.

Inalis ito ng soro, at pagkatapos, sa kanilang pag-alis, pinayuhan niya ang prinsipe kung paano itago ang lahat ng mga bagay na napanalunan niya mula noon. Pagkatapos ay hiniling nito sa prinsipe na barilin ito at putulin ang ulo nito. Kapag tumanggi ang prinsipe, binabalaan siya nito laban sa pagbili ng laman ng bitayan at pag-upo sa gilid ng mga ilog.

Natagpuan niya na ang kaniyang mga nakatatandang kapatid na lalaki, na pansamantalang namumuhay nang makasalanan, ay dapat bitayin (sa bitayan) at bibili ng kanilang kalayaan. Nalaman nila kung ano ang ginawa niya. Kapag nakaupo siya sa gilid ng ilog, tinutulak siya ng mga ito papasok. Kinuha nila ang mga bagay at ang prinsesa at dinala sa kanilang ama. Gayunpaman, ang ibon, ang kabayo, at ang prinsesa ay nagdadalamhati sa bunsong anak. Iniligtas ng soro ang prinsipe. Pagbalik niya sa kastilyo ng kaniyang ama na nakasuot ng balabal ng pulubi, kinikilala siya ng ibon, kabayo, at prinsesa bilang ang taong nanalo sa kanila, at naging masayahin muli. Ang kaniyang mga nakatatandang kapatid ay pinarusahan dahil sa kanilang masasamang gawa, at pinakasalan niya ang prinsesa.

Sa wakas, pinutol ng ikatlong anak ang ulo at paa ng soro sa kahilingan ng nilalang. Ang soro ay nahayag na isang lalaki, ang kapatid ng prinsesa na nabighani ng isang mangkukulam matapos mawala sa loob ng maraming taon.