Lagas-dahon: Pagkakaiba sa mga binago

Ang mga '''lagas-dahon''', '''lugas-dahon''', '''ngulag-dahon''', o '''hunos-dahon''' (Ingles: ''deciduous'', nangangahulugang "nahuhulog kapag hinog na" o "maaari o malamang na mahulog") ay ang karaniwang katawagan para sa mga [[puno]] o mga [[palumpong]] na panapanahong '''nawawalan''' ([[nakakalbo]] o [[nababawasan]]), '''nalulugasan''', '''nangungulag''', o '''nalalagasan''' ng kanilang mga dahon, at pati na rin sa [[paghuhunos]] ng iba pang mga kayariang panghalaman na katulad ng mga [[talulot]] (mga "dahon" ng bulaklak) pagkaraang mamulaklak o [[magbunga]], kapag hinog na, o tuwing panahon ng [[taglagas]]. Sa mas tiyak na diwa, ang '''paglalagas''' ay ang pagbagsak ng isang bahagi na hindi na kailangan, o paglaglag pagkaraan na magwakas na ang layunin nito. Sa mga halaman, ito ang kinalabasan ng prosesong likas. Ang paglalagas o pagiging '''desiduoso''' ay may kahalintulad na kahulugan kapag tumutukoy sa mga bahagi ng hayop, katulad ng nalalagas na mga [[antler]] o [[sungay]] ng [[usa]],<ref>{{cite book |last=Gause |first=John Taylor |year=1955 |title=The complete word hunter |series=A Crowell reference book |location=New York |publisher=Crowell |pages=465}}</ref> o sa mga [[deciduous teeth|ngiping nalalagas]], na nakikilala rin bilang ngipin ng sanggol, sa ilang mga [[mamalya]] (kabilang na ang mga batang tao). Ang mga halamang o punong lagas-dahon ay kabaliktad ng mga halamang [[laging-lunti]].