Unang Pitong Konsilyo: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
Atn20112222 (usapan | ambag) m Inilipat ni Atn20112222 ang pahinang Unang Pitong Konsilyong Ekumeniko papunta sa Unang Pitong Konsehong Ekumenikal |
Atn20112222 (usapan | ambag) No edit summary |
||
Linya 1:
[[File:Nicaea icon.jpg|thumb|250px|Icon depicting [[Constantine I|the Emperor Constantine]] (centre) and the [[bishop]]s of the [[First Council of Nicaea]] (325) holding the [[Nicene Creed#The Niceno–Constantinopolitan Creed of 381|Niceno–Constantinopolitan Creed of 381]].]]
{{See also|Late ancient history of Christianity}}
#Unang Konsilyo ng Nicea, taong 325▼
#Unang Konsilyo ng [[Konstantinopla]], taong 381▼
#Unang Konsilyo ng Efeso, taong 431▼
#Unang Konsilyo ng Calcedonia, taong 451▼
#Ikalawang Konsilyo ng Konstantinopla, taong 553▼
#Ikatlong Konsilyo ng Konstantinopla, taong 680-681▼
#Ikalawang Konsilyo ng Nicea, taong 787▼
Sa kasayasayan ng [[Kristiyanismo]], ang '''Unang Pitong Konsehong Ekumenikal''' mula sa [[Unang Konseho ng Nicaea]](325 CE) hanggang sa [[Ikalawang Konseho ng Nicaea]](787 CE) ay kumakatawan sa pagtatangka ng pag-abot sa isang kasunduang [[ortodoksiya]] at upang itatag ang isang nagkakaisang [[sangkakristiyanuhan]](christendom) bilang [[estadong simbahan ng Imperyong Romano]]. Ang [[Silangang Ortodokso]], [[Romano Katolisismo]], at [[Anglikano]] ay lahat nag-aangkin na ang kanilang kaparian ay bumabakas sa [[paghaliling apostoliko]] pabalik sa yugtong ito at sa sinaunang yugtong tinatawag na [[Sinaunang Kristiyanismo]]. Gayunpaman, ang mga pagkakasira ng pagkakaisa na umiiral pa rin hanggang sa kasalukuyan ay nangyari kahit sa yugtong ito. Tinatanggap ng [[Assyrian Church of the East]] ang unang dalawang konseho ngunit itinatakwil ang ikatlo, ang [[Unang Konseho ng Efeso]](431 CE). Ang [[Konsehong Quinisext]](692 CE) na nagtangkang itatag ang [[Pentarkiya]] at pangkalahatang hindi itinuturing na isa sa unang pitong konsehong ekumenikal <ref>[http://www.ccel.org/ccel/schaff/npnf214.xiv.ii.html Schaff's ''Seven Ecumenical Councils: Introductory Note to Council of Trullo'']: "From the fact that the canons of the Council in Trullo are included in this volume of the Decrees and Canons of the Seven Ecumenical Councils it must not for an instant be supposed that it is intended thereby to affirm that these canons have any ecumenical authority, or that the council by which they were adopted can lay any claim to being ecumenical either in view of its constitution or of the subsequent treatment by the Church of its enactments."</ref> ay hindi tinatangap ng Romano Katoliko<ref>[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/487431/Quinisext-Council Encyclopædia Britannica "Quinisext Council"]. ''[[Encyclopædia Britannica]]''. Retrieved February 14, 2010. "The [[Western Christianity|Western Church]] and the [[Pope]] were not represented at the council. [[Justinian II|Justinian]], however, wanted the Pope as well as the [[Eastern Christianity|Eastern bishops]] to sign the canons. [[Pope Sergius I]] (687–701) refused to sign, and the canons were never fully accepted by the Western Church".</ref> na tumuturing rin na marami pang mga konsehong ekumenikal pagkatapos ng unang pitong ito. Ang panahong ito ay nagsisimula sa Unang Konseho ng Nicaea na naghayag ng [[Kredong Nicene]] na nasa orihinal na anyo nito at bilang binago ng Unang Konseho ng Constanstinople noong 381 ay nakikita bilang sukatan ng [[ortodoksiya]] sa doktrina ng [[Trinidad]]. Sa puntong ito, bagaman ang mga emperador ay tumigil nang tumira sa Romano, ang simbahan sa siyudad ay nakikita bilang una sa mga iglesia<ref name="CC">[[Will Durant|Durant, Will]]. Caesar and Christ. New York: Simon and Schuster. 1972</ref> Noong 330, itinatag ni [[Constantine I and Christianity|Constantine]] ang kanyang "Bagong Roma" na naging [[Constantinople]] sa [[Silangang Imperyong Romano]]. Ang lahat ng mga pitong konseho ay idinaos sa Silangan sa Anatolia at Constantinople.
==Unang Pitong Konsehong Ekumenikal==
Gayunpaman, hindi lahat ng mga konsehong ito ay pangkalahatang kinikilala bilang ekumenikal. Gaya ng nasa itaas, ang Assyrian Church of the East ay tumatanggap lamang sa unang dalawang konseho, at ang [[Ortodoksiyang Oriental]] ay tumatanggap lamang sa tatlo. Ang mga kasalukuyang [[hindi-trinitaryano]]ng mga sekta ng Kristiyanismo gaya ng Unitarians, Latter Day Saints, Quakers, Christadelphians at Jehovah's Witnesses at tumatakwil sa lahat ng pitong konsehong ito.
==Mga Sumunod na Pangyayari==
Noong ika-9 siglo, si Emperador Miguel I ay nagsikap na maihalal si Focio bilang bagong Patriarka ng Konstantinopla habang si Papa Nicolas I naman ay nagpupumilit na panatiliin si Ignacio roon. Nang napaslang si Miguel, si Ignacio ay nanatili ng walang-tutol.<ref>"Photius." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005</ref> Sa isang konsilyong ekumeniko sa Konstantinopla, ginanap habang si Ignacio ay Patriarka, itinakwil ang mga karapatan ni Focio. Sa pagkamatay ni Ignacio noong taong 877, si Focio sa wakas ay naging Patriarka, at noon 879-870 sa isa na namang konsilyo sa Konstantinopla isinawalang-bisa ang kasunduan noong naunang konsilyo. Ang Kanluran ay kumikilala lamang sa unang konsilyo bilang tunay na ekumeniko at lehitimo; ang Silangan, sa ikalawa lamang.
Line 17 ⟶ 24:
==Talasanggunian==
{{reflist}}
[[Kategorya:Kristiyanismo]]
{{usbong|Kristiyanismo}}
| |||