Mga talatang makasatanas: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Linya 33:
| oclc =
| url =
}}</ref> Ang iba't ibang mga bersiyon ng salaysay na ito ay lahat nagmula sa isang tagapagsalaysay na siMuhammadsi Muhammad ibn Ka'b. Sa anyo nito, ang kwento ay nag-uulat nagnais si [[Muhammad]] na akayin ang kanyang mga kamag-anak at kapitbahay sa Mecca tungo sa relihiyong [[Islam]]. Habang kanyang binibigkas ang [[an-Najm|Sūra an-Najm]],<ref>([[wikisource:The Holy Qur'an/An-Najm|Q.53]])</ref> na itinuturing na isang pahayag ng anghel na si Gabriel, tinukso ni [[Shaitan]]([[Satanas]]) si Muhammad na bigkasin ang mga sumusunod na talata pagkatapos ng mga [[ayat]](talatang) na 19 at 20:
<blockquote>Naisip mo ba ang [[Al-lāt|Al-Lat]] at [[al-'Uzzā|Al-‘Uzzá]]
</br>at [[Manāt]], ang ikatlo, ang iba pa? </br>Ang mga ito ay itinaas na ''gharāniq'', na ang intersesyon(pamamagitan) ay inaasahan. </blockquote>
Ang Allāt, al-'Uzzā at Manāt ay mga diyosa na sinasamba ng mga Meccan. Ang pagtukoy ng kahulugan ng "''gharāniq''" ay mahirap dahil ito ay ''[[hapax legomenon]]'' (i.e. isang beses lang ginamit sa teksto). Ito ay pinakahulugan ng mga komentador na mga ibong [[crane]]. Ang Arabikong salita ay pangkalahatang nangangahulugang "crane" na lumilitaw na singular na ''ghirnīq, ghurnūq, ghirnawq'' at ''ghurnayq''. Ang salitang ito ay may mga anyo sa ibang mga salita para sa mga ibon kabilang ang raven, uwak at agila.<ref>{{Citation
| last =Militarev
| first =Alexander
Linya 61:
| accessdate =}}</ref>
Ang ipinapahiwatig na kahulugan ng salaysay na ito ay si Muhammad umuurong sa kanyang paniniwalang monoteismo sa pamamagitan ng pagsasabi na ang mga diyosang ito ay tunay at ang intersesyon ng mga ito ay epektibo. Nagalak ang mga Meccan na marinig ito at sinamahan si Muhammad sa ritwal na pagpapatirapa sa wakas ng ''sūrah''. Narinig ng mga tumakas sa Abyssinia na Meccan ang pagwawakas ng pag-uusig at nagsimulang bumalik sa kanilang mga tahanan. Ayon sa tradisyong Islamiko, kinastigo ni Gabriel si Muhammad sa pagpaparumi ng pahayag at sa puntong ito, ang {{Quran-usc|22|52}} ay inihayag upang aliwin siya. Binawi ni Muhammad ang kanyang mga salita at ang fitna(pag-uusig) ng mga Meccan ay nagpatuloy. Ang mga talatang {{Quran-usc-range|53|21|23}} ay ibinigay kung saan ang mga diyosa ay minata.
==Pagpasa==
Ang insidenteng ito ay iniulat sa [[tafsir]] at panitikang sir-maghazi na mula sa una at ikalawang siglo ng Islam. Ito ay iniulat sa mga tafsir na ipinasa mula sa halos bawat komentador ng Koran sa unang mga dalawang siglo ng hijra.
==Mga pananaw==
Ang mga talatang ito ay nakikitang problematiko sa maraming mga Muslim dahil ang mga ito ay malalim na [[heretikal]] dahil sa ang pagpayag ng intersesyon ng tatlong mga diyosang pagano, sinira nito ang autoridad at omnipotensiya ni Allaha. Ngunit kanila ring isinasaad... ang nakapipinsalang mga implikasyon tungkol sa pahayag bilang kabuuan, sapagkat ang pahayag ni Muhammad ay lumilitaw na batay sa kanyang pagnanais na palambutin ang banta sa mga diyos ng taoAllah.
 
Ang salaysay na ito ay tinatanggap na nangyari ng mga orientalista. <ref>EoQ, ''Satanic Verses.'' For scholars that accept the historicity, see
Ang mga talatang ito ay nakikitang problematiko sa maraming mga Muslim dahil ang mga ito ay malalim na [[heretikal]] dahil sa ang pagpayag ng intersesyon ng tatlong mga diyosang pagano, sinira nito ang autoridad at omnipotensiya ni Allaha. Ngunit kanila ring isinasaad... ang nakapipinsalang mga implikasyon tungkol sa pahayag bilang kabuuan, sapagkat ang pahayag ni Muhammad ay lumilitaw na batay sa kanyang pagnanais na palambutin ang banta sa mga diyos ng tao.
*Michael Cook, ''Muhammad.'' In ''Founders of Faith,'' Oxford University Press, 1986, page 309.
*Etan Kohlberg, ''A Medieval Muslim Scholar at Work: Ibn Tawus and His Library.'' Brill, 1992, page 20.
*F.E. Peters, ''The Hajj,'' Princeton University Press, 1994, page 37. See also ''The Monotheists: Jews, Christians, and Muslims in Conflict and Competition,'' Princeton University Press, 2003, page 94.
*William Muir, ''The Life of Mahomet,'' Smith, Elder 1878, page 88.
*John D. Erickson, ''Islam and Postcolonial Narrative.'' Cambridge University Press, 1990, page 140.
*Thomas Patrick Hughes, ''A Dictionary of Islam,'' Asian Educational Services, page 191.
*Maxime Rodinson, ''Prophet of Islam,'' Tauris Parke Paperbacks, 2002, page 113.
*Montgomery Watt, ''Muhammad: Prophet and Statesman.'' Oxford University Press 1961, page 60.
*Daniel J. Sahas, ''Iconoclasm.'' Encyclopedia of the Qur'an, Brill Online.</ref> Ito ay pinaniniwalaang tunay batay sa hindi posibleng pag-iimbento ng mga sinaunang Muslim na mag-imbento ng kwento na hindi maganda sa kanilang propeta.
==Sanggunian==
{{reflist}}