Maynila: Pagkakaiba sa mga binago

Ang pagpapaunlad ng sistema ng riles ay nagsimula noong itinaguyod ito noong dekada 70 sa pamamahala ng administrasyon ni Marcos at ito ang kauna-unahang transportasyon ng riles sa Timog-silangang Asya. Kamakailan lang, ang sistema ng riles ay nakaranas ng malawigang pagpapalawak dahil sa paglaki ng populasyon ng lungsod. Ito ay nagkakahalaga ng ilang bilyong dolyar. Ang layunin ng proyektong ito ay magkaroon ng alternatibong uri ng transportasyon para matugunan ang pangangailangan ng lumalaking bilang ng mga sasakyan. Dalawang linya nito ang nagsisilbi sa mga naninirahan sa lungsod, ang [[Linyang Dilaw ng LRT ng Maynila|linyang dilaw]] na dumadaan sa abenidang Taft at abenidang Rizal (R-2), at ang [[Linyang Murado ng LRT ng Maynila|linyang murado]] na dumadaan sa bulebard ng Ramon Magsaysay (R-6) simula Santa Cruz, patungong [[lungsodLungsod Quezon]] hanggang sa Santolan sa [[lungsodLungsod ng Pasig]].

Ang lungsod ang kabisera ng pamahalaan ng riles sa Luzon. Ang pangunahing terminal ng Pambansang Daanan ng mga riles ng Pilipinas ay matatagpuan sa Tondo. Ang mga daanan ng riles na pinalawig at sa kasalukuyan ay dumadaan sa [[lungsodLungsod ng San Fernando]], [[Pampanga]] at sa [[lungsodLungsod ng Legazpi]], [[Albay]].