Asiryong Simbahan ng Silangan: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
Atn20112222 (usapan | ambag) Bagong pahina: {{Infobox Orthodox Church |show_name = <br/>Asiryong Simbahan ng Silangan |image = 200px |caption = Emblem ng Asiryong Simbahan ng Silanga... |
Atn20112222 (usapan | ambag) No edit summary |
||
Linya 1:
{{Infobox Orthodox Church
|show_name = <br/>Asiryong Simbahan ng Silangan
|image =
|caption = Emblem ng Asiryong Simbahan ng Silangan
|founder = Bumabakas ng mga pinagmulan ni kay [[San Tomas]], [[Bartolomeo]], [[Thadeo ng Edessa]] at [[Mari]].
Linya 18:
Ang Simbahan ng Silangan ay umunlad mula sa maagang mga pamayanang Kristiyanon Asiryo sa probinsiyang [[Assuristan]] ng [[Imperyong Partia]]. Sa tugatog nito ay kumalat ito sa sentro ng Mesopotamia hanggang sa Tsina at India. Ang isang alitan tungkol sa paghalili ng patriarka ay humantong sa [[sisma ng 1552]] na humantong sa pagkakaroon ng dalawang magkatunggaling mga [[patriarka]]. Ang isang paksiyon na kalaunang lumitaw mula sa pagkakabahaging ito ay naging modernong simbahang Asiryo ng Silangan samanatalang ang isa pa ay naging simbahang kilala ngayon bilang [[Simbahang Kaldeang Katolikong ]] na pumasok sa isang komunyon sa [[Simbahang Katoliko]].
==Kasaysayan==
Ang [[Simbahan ng Silangan]] ay orihinal na umunlad noong unang siglo CE sa mga rehiyong nagsasalita ng [[Aramaiko]] ng [[Asirya]], [[Babilonia]] at hilagang kanluaran ng [[Persia]](ngayong Iraq, timog silangang Turkey, hilangang silangang Syria at kanlurang Iran) hanggang sa silangan ng imperyong Romano-Byzantine. Ito ay isang simbahang Apostoliko na pinaniniwalaang itinatag ng mga apostol na [[Tomas na Apostol]], [[Thadeo ng Edessa]] at [[Bartolemeo]]. Sinasabi ring ang apostol Pedro ay nagdagdag ng pagpapala nito sa Simbahan ng Silangan sa panahon ng kanyang pagbisita sa sede ng [[Babilionia]], "Ang babae na nasa Babilonia ay bumabati sa inyo. Siya rin ay isang hinirang na tulad ninyo. Binabati rin kayo ni Marcos na aking anak." (1 Pedro 5:13).<ref name="oikoumene.org">{{cite web|url=http://www.oikoumene.org/member-churches/regions/north-america/united-states-of-america/holy-apostolic-catholic-assyrian-church-of-the-east.html |title=Holy Apostolic Catholic Assyrian Church of the East |publisher=Oikoumene.org |date= |accessdate=2012-06-12}}</ref>
Ang opisyal na pagkilala ay unang ipinagkaloob sa pananampalatayang Kristiyano sa ikaapat na siglo CE sa pag-akyat sa trono ni [[Yazdegerd I]] ng [[Imperyong Sassanid]]. Noong 410 CE, Ang synod ng Seleucia-Ctesiphon ay idinaos sa kabiserang Sassanid na pumayag sa mga namumunong obispo na humalal ng isang pormal na Katolikos o pinuno. Ang Katolikos na si Mar Isaac ay inatasan na parehong mamuno sa pamayanang Kristiyano at sumagot sa ngalan nito sa emperador na Sassanid.<ref>J.-M. Fiey, ''Jalons pour une histoire de l'eglise en Iraq'', (Louvain: Secretariat du CSCO, 1970)</ref><ref>M.-L. Chaumont, ''La Christianisation de l'empire Iranien'', (Louvain: Peeters, 1988).</ref>
Sa ilalim ng pamimilit mula sa emperador na Sassanid, ang Simbahang ng Silangan ay papalaking naghangad na idistansiya ang sarili nito mula sa Kanluraning Simbahan ng Imperyo Romano. Noong 424 CE, ang mga obispo ng imperyong Sassanid ay nagpulong sa isang konseho sa ilalim ng Katolikos na si [[Mar Dadisho I]] (421-456) at tinukoy na mula nito ay hindi na sila sasangguni sa mga problemang pang-disiplina o pang teolohiya sa anumang panlabas na kapangyarihan at lalo na sa anumang obispo o Konseho ng Simbahan sa [[Imperyo Romano]].<ref>Henry Hill, ''Light from the East'', (Toronto Canada: Anglican Book Centre, 1988) p. 105.</ref> Sa gayon, ang mga Simbahang Mesopotamian at Persian ay hindi kinatawan sa iba't ibang mga [[Unang Pitong Konsehong Ekumenikal|Konseho ng Simbahan]] ng Kanluraning Simbahan. Hindi naramdaman ng mga pinuno ng Simbahang Persian na sila ay nakatali sa anumang mga desisyon ng ituring na mga konsehong imperyal ng Roma. Sa kabila nito, ang mga kredo at kanon ng [[Unang Konseho ng Nicaea]] na nagpapatibay ng buong pagkadiyos ni Kristo ay pormal na tinanggap sa Synod ng Seleucia-Ctesiphon.<ref name="Cross, F.L. 1997, p. 351">Cross, F.L. & Livingstone E.A. (eds), Oxford Dictionary of the Christian Church, Oxford University Press, 1997, p. 351</ref> Ang pagkakaunaw ng Simbahang Asiryo ng Silangan sa terminong [[hypostasis]] ay iba mula sa depinisyong ibinigay sa [[Konseho ng Chalcedon]]. Dahil dito, hindi kailanman inaprubahan ng Asiryong Simbahan ng Silangan ang depinisyong Chalcedonian. <ref name="Cross, F.L. 1997, p. 351"/> Ang kontrobersiya sa teolohiya na sumunod sa [[Unang Konseho ng Efeso]] ay naging mahalagang sandali sa kasaysayan ng Simbahan. Kinondena ng Konseho na [[heretikal]] ang [[Kristolohiya]] ni [[Nestorius]] na ang pag-aatubili nitong ipagkaloob sa [[Marya (ina ni Hesus)|Birheng Marya]] ang pamagat na [[Theotokos]](Ina ng Diyos) ay inunawang ebidensiya na siya ay naniwala sa dalawang magkahiwalay na mga persona(sa halip na sa dalawang mga kalikasan) na presente sa loob ni Kristo. Nakita ng emperador na Sassanid na napopoot sa imperyo Romano ang pagkakataon na siguraduhin ang katapatan ng kanyang mga nasasakupang Kristiyano at nagbigay suporta sa sismang [[Nestorianismo]]. Nagsagawa ng mga hakban ang emperador na Sassanid upang sementuhan ang primasiya ng partidong Nestorian sa loob ng simbahang Persian na nagkakaloob sa mga kasapi nito ng proteksiyon at pagpaslang sa pro-Romanong Katolikos na si Babowai at pinalitan ito ng obispong Nestorian na si Nisibis, Barsauma.<ref>Leonard M Outerbridge, ''The Lost Churches of China'', (Westminster Press, USA, 1952)</ref> Kinumpirma ng Katolikos-Patriarka na si [[Mar Babai I]](497–503) ang assosiasyon ng Simbahang Persiano sa [[Nestorianismo]].
==Mga sanggunian==
{{reflist}}
| |||
