Pagbabago noong 03:50, 10 Oktubre 2012 baguhin MerlIwBot (usapan \| ambag) Mga bot 57,454 edits m robot tinanggal: sa:पाम रविवार (deleted) ← Nakaraang pagkakaiba		Pagbabago noong 10:09, 23 Disyembre 2012 baguhin i-undo 203.215.122.63 (usapan) No edit summary Susunod na pagkakaiba →
Linya 1: [[Image:Jesus entering jerusalem on a donkey.jpg\|thumb\|300px\|Ang matagumpay na pagpasok ni Jesus patungo sa Jerusalem.<ref name=Allison120 >''Matthew 19–28'' by William David Davies, Dale C. Allison 2004 ISBN 0-567-08375-6 page 120</ref><ref name=MacArthur17 >''John 12–21'' by John MacArthur 2008 ISBN 978-0-8024-0824-2 pages 17–18</ref>]] Ang '''Linggo ng Palaspas''' ay ang ika-anim at huling Linggo ng [[Panahon ng Kuwaresma\|Kuwaresma]] bago ang [[Pasko ng Pagkabuhay]] ni Kristo. Sa araw na ito ay ginugunita ng mga Kristiyano ang pagpasok ni [[Hesus\|Hesukristo]] sa Jerusalem bago ang kanyang kalbaryo, o senyales ng pagsisimula ng Mahal na Araw. ==Kasaysayan== Isa itong araw upang [[ipagdiwang]] ang araw noong pumasok si [[Hesus]] sa lungsod ng [[Jerusalem]] sa [[Israel]], ayon sa pagkakasulat sa [[Bibliya]] sa [[Ebanghelyo ni Marcos\|Marcos 11:1-11]], [[Ebanghelyo ni Mateo\|Mateo 21:1-11]], [[Ebanghelyo ni Lucas\|Lucas 19:28-44]], at [[Ebanghelyo ni Juan\|Juan 12:12-19]]. ==Pagdiriwang== [[Talaksan:Woven palm leaf cross.JPG\|thumb\|right\|150px\|Krus na gawa mula sa palaspas o dahon ng palamang pinalamutian at binendisyunan.]] Ang '''Linggo ng Palaspas''' ay isang [[Kristiyano]]ng araw ng kapistahan. Palagi itong nagaganap tuwing isang Linggo ngunit nagbabago ang petsa bawat taon. Isa itong araw upang [[ipagdiwang]] ang araw noong pumasok si [[Hesus]] sa lungsod ng [[Herusalem]] sa [[Israel]], ayon sa pagkakasulat sa [[Bibliya]] sa [[Ebanghelyo ni Marcos\|Marcos 11:1-11]], [[Ebanghelyo ni Mateo\|Mateo 21:1-11]], [[Ebanghelyo ni Lucas\|Lucas 19:28-44]], at [[Ebanghelyo ni Juan\|Juan 12:12-19]]. Tuwing Linggo ng Palaspas, maraming mga Kristiyano ang nagdiriwang ng mga [[krus]] na gawa mula sa mga '''[[palaspas]]''', o ang pinalamutiang at binasbasang mga dahon ng [[palma]]<ref name=JETE>{{cite-JETE\|Palaspas}}, pahina 973.</ref>, at sa pamamagitan rin ng [[pagsisimba]] o pagpunta sa [[simbahan]]. Tinatawag ding ''Domingo de Ramos'', sa araw na ito ay naglalabasan sa mga kalsada ang mga nagtitinda ng palaspas na isang mahalagang gamit na dinadala ng mga mananalampalataya sa Simbahan. Ang palaspas ay yari sa tangkay at dahon ng niyog na hinahabi sa iba’t ibang disenyo na kadalasan ay nasa anyong pahabang pamaypay na may tatlong hugpungan. Ang iba naman ay hugis krus at arko. Sa mga lugar na kakaunti o walang tanim nap alma (palm) ay gumagamit ng alternatibong halaman sa palaspas. Sa araw na ito ay dala ng mga deboto ang palaspas sa Simbahan. Sa hudyat ng pari ay sabay sabay nilang iwinawagayway ang nasabing gamit. Ang pagwawagayway na ito ay nakakalikha ng animo’y matulis na tunog na dala ng hangin na pinaniniwalaan na isang paraan upang itaboy ang masasamang elemento at espiritu. Ang pari ay iikot sa mga tao upang mabindisyunan gamit ang banal na tubig ang mga palaspas ng mga deboto. Pag-uwi sa kani-kanilang tahanan ay ikinakabit ng mga tao ang kanilang palaspas a pintuan ng kanilang bahay upang protektahan ang kanilang pamilya mula sa kasamaan. Mananatili itong nakasabit sa tahanan hanggang sumapit muli ang Araw ng Palaspas isang taon ang makalipas. == Tingnan din ==

Linggo ng Palaspas: Pagkakaiba sa mga binago