Romeo at Julieta: Pagkakaiba sa mga binago

Sa mga Montague ay mayroong nag-iisang pansalinlahing supling, isang lalaking nasa kaniyang kabataan na nagngangalang Romeo. Mayroon ding nag-iisang pansalinlahing supling ang mga Capulet, isang babaeng maganda na nasa kaniyang kabataan, may edad na 13, na tinatawag na JulietJulieta. Hindi magkakilala ang dalawang kabataang sina Romeo at JulietJulieta, dahil si JulietJulieta ay hindi nagpupunta kahit saan man na hindi kasama ang kaniyang yaya. Subalit nagkakilala sina Romeo at JulietJulieta sa isang handaan at sila ay umibig sa isa't isa. Ang kanilang pag-iibigan ay dapat sanang makapaghihilom sa lahat ng mga suliranin sa pagitan ng kanilang mga mag-anak, ngunit dahil nasa kanilang kabataan pa lamang sila, inisip nilang mapapahamak lamang sila mula kanilang mga magulang, kung kaya't nagpakasal sila nang palihim. Dahil sa kanilang lihim na pagkakakasal, isang magkakasunod na mga pangyayari ang naganap na humantong sa maraming mga pagkamatay.

Ang '''Romeo at JulietJulieta''' ay isang isang [[trahendya ni Shakespeare|trahedya]] na isinulat ni Shakespeare na naging pinakatanyag sa kaniyang mga dula noong kaniyang kapanahunan, sa piling ng ''[[Hamlet]]''. Isa rin ito sa pinaka itinatanghal na mga dula ni Shakespeare. Sa kasalukuyan, ang mga pangunahing tauhan ay itinuturing bilang [[arketipo]]ng mga mangingibig na nasa kanilang kabataan.

Ang ''Romeo at JulietJulieta'' ay kabilang sa isang tradisyon ng kalunus-lunos na mga [[Romansa (pag-ibig)|romansa]] na nagmula pa sa [[sinaunang kasaysayan]]. Nakabatay ang balangkas ng kuwentong ito mula sa isang kuwentong [[Italyano]], na isinalinwika upang maging [[taludtod]] bilang ''[[The Tragical History of Romeus and Juliet]]'' (Ang Kalunus-lunos na Kasaysayan nina Romeus at JulietJulieta) ni [[Arthur Brooke (makata)|Arthur Brooke]] noong 1562 at muling isinalaysay na nasa anyong [[tuluyan]] o prosa sa ''Palace of Pleasure'' (Palasyo ng Kaluguran) ni [[William Painter (may-akda)|William Painter]] noong 1567. Marami ang naging panghihiram ni Shakespeare magmula sa dalawang mga kuwentong ito, subalit upang mapalawig ang balangkas ng kuwento, nagpaunlad siya ng mga tauhang pangsuporta, partikular na sina [[Mercutio]] at [[Konde Paris|Paris]]. Pinaniniwalaang naisulat sa pagitan ng 1591 at ng 1595, ang dula ay unang nailathala sa bersiyong ''[[quarto]]'' noong 1597. Ang tekstong ito ay mababa ang kalidad, at itinama ito sa sumunod na mga edisyon, na nagpalapit dito sa orihinal ni Shakespeare.