Papa Juan XII: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Atn20112222 (usapan | ambag)
No edit summary
Atn20112222 (usapan | ambag)
Linya 19:
Bagaman si Papa Juan XII ay kinondena dahil sa kanyang mga makamundong pamumuhay, nagawa pa rin niyang ilaan ang kanyang ilang mga panahon para sa mga bagay ng Simbahang Katoliko. Noong 956, siya ay sumulat kay William ng Mayence na [[legato ng papa]] sa Alemanya na humihimok sa kanyang ipagpatuloy ang kanyang paggawa doon lalo na laban sa "mga wawasak sa mga simbahan ng Diyos". Kanyang hiniling kay William na ipaalam sa kanya ang mga pangyayari sa parehong Kanlurang Francia at Alemanya. Si Juan XII ay sumulat rin kay [[Henry I (Arsobispo ng Trier)|Henry]] na bagong [[Arsobispo ng Trier]] na nagkakaloob sa kanya ng [[Pallium]] at humihikayat sa kanya na mamuhay ng mabuting buhay.<ref>Mann, pg. 245</ref> Noong 958, siya ay nagkaloob ng mga pribilehiya kay Subiaco Abbey.<ref>"every day by priests and monks should be recited, for the good of our soul and the souls of our successors, a hundred Kyrie-eleisons and a hundred Christe-eleisons, and that thrice each week the priests should offer the Holy Mass to Almighty God for the absolution of our soul and those of our successors."Mann, pg. 246</ref> Noong 960, kinumpirma ni Juan XII ang pagkahirang kay [[Santo Dunstan]] bilang Arsobispo ng Canterbury na naglakbay sa Roma upang direktang matanggap ang pallium mula sa mga kamay ni Juan XII.<ref>Mann, pgs. 265-266</ref> Noong Pebrerero 12, 962, tinipon ni Juan XII ang isang [[synod]] sa Roma sa kautusan ng emperador [[Otto]]. Dito, umayon si Juan na itatag ang Arsobisporiko ng Magdeburg at Obisporiko ng Merseburg, nagkaloob ng pallium sa Arshobispo ng Salzburg at Arsobispo ng Trier at kinumpirma ang pagkakahirang ni [[Rother]] bilang Obispo ng Verona. Ito ay nagpasa rin ng isang resolusyon na nagtitiwalag kay Hugh ng Vermandois na nagtangkang muling angkinig ang kanyang dating posisyon bilang Arsobispo ng Reims. <ref>Mann, pgs. 253-254</ref>
==Karakter at reputasyon==
Ang dalawang papel ni Juan XII bilang prinsipeng sekular ng Roma at espiritwal na pinuno ng Simbahang Katoliko Romano ay nakakita ng kanyang pag-aasal na tumungo sa sekular sa halip na espiritwal.<ref>Gregorovius, pg. 329</ref> Siya ay inilarawan bilang isang bulgar, imoral na tao na ang buhay ay gayong ang [[Palasyong Laterano]] ay sinalita bilang isang [[bahay aliwan]] at ang korupsiyong moral sa Roma ang naging pagkasapaksa ng pangkalahatang kahihiyan. Ang kanyang mga kakontemparyo ay nag-akusa rin sa kanya ng imoral na pag-aasal. Halimbawa, isinulat ni [[Ratherius]]:
{{quote|"anong pagpapabuti ang mahahanap kung ang isa na namumuhay ng imoral na buhay, na palaaway, sinungaling, at nakalaan sa pangangaso, pagbebenta, paglalaro, alak ay nahalal sa Sedeng Apostoliko?" <ref>Mann, pg. 242</ref>}}
 
Linya 25:
{{quote|"Si Juan XII ay nararapat na maging katunggali ni [[Elgabalus]]... isang magnanakaw, mamamatay tao, nakikipagtalik sa kamag-anak, hindi nararapat na ikatawan si Kristo sa tronong pontipikal...Ang karumal dumal na paring ito ay dumungis sa upuan ni San Pedro sa loob ng siyam na taon at nararapat na tawaging pinakamasama sa mga papa".<ref>DeCormenin, Louis Marie; Gihon, James L., ''A Complete History of the Popes of Rome, from Saint Peter, the First Bishop to Pius the Ninth'' (1857), pgs. 296-298</ref>}}
Kahit ang apolohistang pang-apapa tulad ni Horace Manna ay napilitang kilalanin na:
{{quote|"Walang duda na si Juan XII ay alinman maliban sa kung ano isang papa na pangunahing pastopastor ng Sangkakristiyanuhan ay dapat maging.""<ref>Mann, pgs. 241-242</ref>}}
 
==Mga sanggunian==