Unang Digmaang Pandaigdig: Pagkakaiba sa mga binago

Matapos ang krisis pampulitika sa Gresya, napapayag din ang mga Griyegong matapat kay [[Eleftherios Venizelos|Punong Ministro Venizelos]] (na maka-Alyadong Puwersa), laban kay Haring Konstantino I ng Gresya (na maka-Puwersang Sentral naman), na makipagtulungan sa Alyadong Puwersa. Lumunsad sa [[Salonika]], Gresya ang Alyadong Puwersa na binubuo ng mga Briton at kolonya, Pranses at kolonya, Italyano at Ruso. Matapos namang mapagkapahinga't makapagsaayos ay muling sumabak ang sandatahang Serbiyo sa digmaan at kalauna'y lumunsad din sa Salonika. Nagbigay-daan ito upang magbukas ang [[Larangang Masedonyo (Unang Digmaang Pandaigdig)|Larangang Masedonyo]] na matatagpuan mula sa kahabaan ng timog Albanya, [[Masedonya]] at hilagang Gresya. Nang sumunod na taon ay opisyal na nagpahayag ng pakikidigma ang Gresya laban sa Puwersang Sentral. Mula noon, sa kabila ng mga opensibang isinagawa ng magkalabang panig, ang Larangang Masendonyo ay hindi na halos umusad hanggang Setyembre, 1918.<ref>{{harvnb|Neiberg|2005|pp=108-110}}</ref>

 

 

Mula naman ika-21 ng Pebrero hanggang ika-18 ng Disyembre ay naglunsad ang mga Aleman sa pangunguna ni Heneral Eric von Falkenhayn ng isang malawakang opensiba laban sa mga Pranses na nakatalaga sa Verdun, hilagang-silangang Pransiya subalit nabigo. Ang [[Labanan ng Verdun|naturang labanan]] ang siyang pinakamahaba sa kasaysayan ng digmaan at kulang-kulang sa 600,000 sundalo ang nasawi rito.<ref>{{harvnb|Tucker|Robertos|2005|p=1221}}</ref>