Gregorio Nacianceno: Pagkakaiba sa mga binago

Si '''Gregorio ng Nazianzus''' ( {{lang-el|Γρηγόριος ὁ Ναζιανζηνός}} ''Grēgorios ho Nazianzēnos''; c. 329<ref name="ReferenceA">''Liturgy of the Hours'' Volume I, Proper of Saints, January 2.</ref> – 25 Enero 389 o 390 CE<ref name="ReferenceA"/>) at kilala rin bilang '''Gregorio ang Teologo''' o '''Gregorio Nazianzen''' ang ika-4 na siglong [[Arsobispo ng Constantinople]]. Siya ay malawakang itinuturing na ang pinakadalubhasang istilistang retorikal ng [[mga ama ng simbahan|panahong patristiko]].<ref name = "McGuckin">McGuckin, John (2001) ''Saint Gregory of Nazianzus: An Intellectual Biography'', Crestwood, NY.</ref>{{rp |xxi}} Bilang isang sinanay na klasikong orador at pilosopo, kanyang ipinakilala ang [[pilosopoiyang Helenistiko][] sa maagang simbahang Kristiyano na nagtatag ng paradigm ng mga teologo at opisyal ng simbahan na [[Imperyong Bizantino|Bizantino]].<ref name = "McGuckin" />{{rp |xxiv}} Si Gregorio ay nakagawa ng isang mahalagang epekto sa paghuhugis ng teolohiyang [[Trinidad]] sa mga teologong nagsasalita ng Griyego at Latin at inaalala bilang ang "Teologong Trinitariano". Ang karamihan sa kanyang mga kasulatang teolohikal ay patuloy na nakakaimpluwensiya sa mga modernong teologo lalo na tungkol sa relasyon sa tatlong persona ng [[Trinidad]]. Siya ay kabilang sa [[mga amang Capadocio]].