Adapa: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Atn20112222 (usapan | ambag)
No edit summary
Atn20112222 (usapan | ambag)
No edit summary
Linya 1:
{{Mesopotamian myth}}
Ayon sa [[mitolohiyang Mesopotamiano]], si '''Adapa''' ay isang mamamayan ng siyudad ng [[Eridu]] sa [[Sumerya]]. Siya ang una sa [[Apkallu|pitong mga pantas]] (''Apkallu'' sa [[wikang Akkadiano]] o ''Abgal'' sa [[wikang Sumeryo]]) ng [[Mesopotamia]] na tumanggi sa kaloob na [[imortalidad]] o ''walang hanggang buhay''. Ang kwento ni Adapa ay unang pinatutunayan sa panahong [[Kassite]] noong ika-14 siglo BCE sa mga pragmentaryong tableta mula sa [[Tell el-Amarna]] at mula sa [[Assur]] ng huling ikalawang [[milenyo]]ng BCE. Ang mitolohiyang Mesopotamiano ay nagsasalaysay ng pitong mga pantas bago ang [[malaking baha]] na ipinadala ng Diyos na si [[Ea]] na matalinong Diyos ng [[Eridu]] upang magdala ng mga sining sa [[kabihasnan]] ng sangkatauhan. Ang una sa mga ito na si Adapa na kilala rin bilang Uan ay nagpakilala ng kasanayan ng mga tamang rito ng pagmamasid na pang-[[relihiyon]] bilang [[saserdote]] ng templong E'Apsu sa [[Eridu]]. Ang mga pantas na ito ay inilalarawan sa panitikang Mesopotamiano blang purong isdang parādu na ang mga buto ay natagpuang nauugnay sa pinakamaagang dambana at pinananatili pa rin bilang banal na katungkulan sa mga presinto ng mga moske at monastreryo sa [[Malapit na Silangan]]. Ang Abgallu, pantas (Ab = tubig, Gal = dakila, Lu = tao, Sumeryo) ay nagpatuloy hanggang sa mga panahong [[Nabateo]] noong mga sinasabing panahon ni [[Hesus]] bilang pkallum''apkallum'' na ginagamit upang ilarawan ang propesyon ng isang uri ng saserdote o pari.
 
==Talambuhay==