Qur'an: Pagkakaiba sa mga binago

Ang '''Koran''', '''Quran''' o '''Qur'an''' ([[Wikang Arabic|Arabik]]: القرآن, ''al-Qur’ān'', "ang pagbigkas"; tinatawag ring القرآن الكريم, ''al-Qur’ān al-Karīm'') ang banal na aklat ng [[relihiyon]]g [[Islam]]. Naniniwala ang mga Muslim na ito ang aklat ng patnubay at direksyondireksiyon ng sangkatauhan, at isinasaalang-alang ang orihinal na tekstong [[Wikang Arabic|Arabic]], na salita ng [[Allah]], diyos ng sangkatauhan<ref>[http://www.usc.edu/dept/MSA/quran/002.qmt.html#002.023 Qur'ān, Chapter 2, Verses 23-24]</ref> na ipinakita kay [[Muhammad]] sa panahon ng dalawampu't tatlong taon<ref>''Living Religions: An Encyclopaedia of the World's Faiths,'' Mary Pat Fisher, 1997, page 338, I.B. Tauris Publishers, </ref><ref>[http://www.usc.edu/dept/MSA/quran/017.qmt.html#017.106 Qur'an, Chapter 17, Verse 106]</ref>, at pinaniniwalaang ito ang huling rebelasyon sa sangkatauhan.<ref>[http://www.usc.edu/dept/MSA/quran/033.qmt.html#033.040 Qur'an, Chapter 33, Verse 40]</ref><ref>Watton, Victor, (1993), ''A student's approach to world religions:Islam'', Hodder & Stoughton, pg 1. ISBN 0-340-58795-4</ref>. Binubuo ang Qur'an ng 114 na mga surah o kabanata/kapitulo(chapter). Nahahati ang mga surah sa mga ayah o bersikulo(verse). Ang bilang ng ayah(bersikulo) ay magkakaiba ayon sa iba ibang skolar na Muslim sa simula pa ng pagkakalikha ng Islam. Sa ibang skolar ito ay binubuo ng 6,000 ayah, sa iba ay 6,204, sa iba ay 6,219, at sa iba ay 6,236.

Ayon sa skolar ng pag-aaral Islamiko na si Welch, ang mga pangingisay(seizures) ni Muhammad sa panahong ito ay maaring pinakahulugan ng mga nakapaligid sa kanya bilang isang katibayan na nagmula sa dios ang mga pahayag na ito. Ayon din kay Welch, hindi tiyak kung ang mga pangingisay ni Muhammad ay nangyari bago o pagkatapos ng unang pagkakataong inangkin ni Muhammad ang pagkapropeta. Ayon naman sa mga kritiko ni Muhammad, si Muhammad ay maaring nasasapian ng demonyo, o isang mahikero o manggagaway dahil ang kanyang karanasan ay katulad sa mga taong nag-aangking ng mga bagay ito sa sinaunang Arabia. Ayon din sa mga kritiko, si Muhammad ay nagpapanggap lang na nangingisay, <ref name="Freemon">Frank R. Freemon, A [[Differential diagnosis|Differential Diagnosis]] of the Inspirational Spells of Muhammad the Prophet of Islam, Journal of Epilepsia, 17 :4 23-427, 1976</ref> o may sakit na [[epilepsy]] na isang sakit na neurolohikal.<ref>{{Cite book| last=Margoliouth | first=David Samuel | title=Mohammed and the Rise of Islam | year=1905 | publisher=Putnam | page=46}}</ref>. Ang sakit na epilepsy ay itinuring noong sinaunang panahon na kaugnay ng mga karanasang espiritwal at para sa iba ay sa isang pagsapi ng demonyo. Sa panahon ni Hippocrates(na ama ng medisina) noong ikalimang siglo BCE, ang sakit na ito ay tinatawag na "Banal na Sakit".<ref name=history>{{cite web |url=http://allcountries.org/health/epilepsy_historical_overview.html |title=Epilepsy: historical overview |work=Health Topics A TO Z |accessdate=2011-03-20}}</ref>

Sa panahon ng pamumuno ng kalipata ni Uthman ibn Affan, may pinaniniwala ng pangangailangan ng kompilasyon(o pagtitipon) ng Quran. Ang kalipata ay labis na lumago at nagdala sa relihiyong Islam ng mga bagong akay mula sa iba't ibang kultura. Ang mga akay na ito ay nagsalita ng iba ibang wika ngunit hindi maalam sa wikang Arabe(Arabic) kaya ang isang kumpletong isinulat na Quran ay kailangang matipon. Bukod dito karamihan sa mga Muslim na nagmemorya ng mga bahagi ng Quran ay unti unti nangamamatay lalo na sa digmaan. Si Uthman ay sinasabing nagsimula ng isang komite kabilang si Zayd at ilang mga kilalang miyembro ng Quraysh na lumikha ng pamantayang kopya(standard copy) ng Quran. Ang ilang salaysay ay nagsasabing ang kompilasyong ito ay batay sa tekstong itinago ni Hafsa. Ang iba ay nagsasabing ang kompilasyong ito ay independiyente. Hanggang sa panahong ni Uthman, meron lamang isang isinulat na teksto ng Quran. Ayon sa mga salaysay na Islamiko, ang tekstong ito ay tapat sa orihinal na bersiyon. Ang mga ibang hindi Muslim na skolar ay naniniwalang bagamang ito ay posible, maaaring may mga pagkakaibang lumitaw sa ilang mga korupsiyon.

Bagaman ang pagkaka-ayos(order) ng sinaunang skripto ay iba sa kodeks Utmaniko(Uthmanic Codex), tinanggap ito ni Ali bilang pamantayang bersiyon. Ang ibang skolar ay nagmungkahing ang sinaunang tekstong Utmaniko ng Quran ay iba sa punktwasyon(punctuation) sa bersiyong tradisyonal na binabasa sa kasalukuyang panahon. Pinaniniwalaang ang sinaunang bersiyon ng teksto ay hindi naglalaman ng mga diakritiko(diacritics), marka sa mga maiksing patinig(vowels) at tuldok na ginagamit upang ibukod ang magkakatulad na isinusulat na mga letrang Arabiko gaya ng r[ر] at z[ز] or t[ت] at ṭ[ث] o f[ف] at q[ق]. Ang isang paniniwala ay ang mga tuldok ay pinakilala sa sistemang pagsulat na mga kalahating siglo(o 500 taon) pagkatapos ng standardisasyon ng tekstrong Utmaniko noong mga 700 CE. Nang matapos ang kompilasyon sa pagitan ng 650 at 656, pinaniniwalaang ipinadala ni Uthman ang mga kopya sa iba't ibang sentro ng papalawak na imperyong Islamiko. Simula nito, ang ilang libong mga skribang Muslim ay nagsimulang kumopya ng Quran.

Ang Qur'an ay nagdulot ng malaking bilang mga mga komentaryo o pagpapaliwanag na tinatawag na "tafsir" na ang layunin ay upang ipaliwanag ang "mga kahulugan ng mga bersikulo ng Qur'an, liwanagin ang mga pinahihiwatig nito at paghahanap ng kabuluhan sa mga ito.

Eto ang alegorikal o esoterikong interpretasyon ng Quran na kinabibilangan ng pagbibigay ng mga esoteriko(nauunawaaan lamang ng ilan) o mistikong(tagong) kahulugan sa mga teksto nito ng isang tagapagpaliwanag. Ang mga esoterikong paliwanag na ito ay matatagpuan sa [[Supismo]](Sufism) at sa mga kasabihan ([[hadith]]) ng parehong sektang [[Twelver]] at [[Ismaili]] na mga imam ng [[Islam na Shia]].

Ayon sa mga kritiko ng Islam, ang Quran ay naglalaman ng mga kontradiksyonkontradiksiyon at mga salitang mahirap unawain. Bukod dito, ito ay rin ay pinaniniwalaang naglalaman ng maling paliwanag sa pinag mulan ng sansinukob. Ayon sa ibang salaysay ng kasaysayan ng Islam, mayroong 2 berso ng Quran na idinagdag ni Muhammad nang siya ay dayain ni Satanas(na tinawag na mga talatang Sataniko). Ayon pa sa mga kritiko, ang Quran ay walang ebidensiya na sinusuportahan ng arkeolohiya at ang aklat na ito ay hindi umaayon sa ibang mga literaturang isinulat.<ref>http://www.opendemocracy.net/faith-europe_islam/mohammed_3866.jsp</ref> Bukod sa kawalang ebidensiya para suportahan ang paniniwalang galing sa dios ang Quran, ang mga katuruan at moralidad sa Quran ay binabatikos din. Halimbawa, mababasa sa Surah 4:34 na pinapayagan ang mga lalakeng Muslim na disiplanahin ang kanilang asawang babae sa pamamagitan ng pananakit at paghataw sa kanila. Ilan din sa mga talata ay binabatikos ng mga kritiko dahil sa pagtuturo ng karahasan, [[jihad]], [[terorismo]] at poot sa mga tagasunod ng ibang relihiyon. Ang ilan sa mga halimbawa nito ay :<ref>http://www.thereligionofpeace.com/Quran/023-violence.htm</ref>

Ang pang-aalipin(slavery) ng isang tao ay tinatanggap sa Quran at sa Madh'hab na isang skwela ng batas sa Islam. <ref name="Lewis">Lewis 1994, [http://www.fordham.edu/halsall/med/lewis1.html Ch.1]</ref> Si Muhammad at ang kanyang Sahabah(kasama) ay bumili, at nag-angkin ng mga alipin.<ref name="Lewis"/>