Fidel V. Ramos: Pagkakaiba sa mga binago

term_start = [[Hunyo 30]], [[Hunyo 1992]] |

term_end = [[Hunyo 30]], [[Hunyo 1998]] |

Si '''Fidel Valdez Ramos''' (ipinanganak [[18 Marso 18]], [[1928]]) ay ang ikalabing-dalawang [[Pangulo ng Pilipinas|Pangulo]] ng [[Pilipinas|Republika ng Pilipinas]] ([[30 Hunyo 30]], [[1992]] - [[30 Hunyo 30]], [[1998]]).

Sa ilalim ni [[Ferdinand Marcos]], siya ay inatasan na maging pinuno ng [[Philippine Constabulary]] noong [[1972]], hepe ng [[Integral National Police]] noong [[1975]], at pangalawang pinuno ng Sandatahang Lakas noong [[1981]].

Sa ilalim ni [[Corazon Aquino]], siya ay nagsilbing chief of staff ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas at kalaunang Kalihim ng Pambansang Pagtatanggol.

Isinilang siya noong Marso 18, Marso 1928 sa [[Lingayen]], [[Pangasinan]]. Panganay siya sa tatlong anak nina Narciso Ramos at Angela Valdez.

Nagtapos siya sa [[United States Military Academy]] sa [[West Point]] noong [[1950]]. Kumuha rin siya ng masteral ng [[civil engineering]] sa [[University of Illinois]], Masters in Business Administration sa [[Pamantasang Ateneo de Manila]], at nanguna sa klase niya sa Infantry training at kursong Special Forces/Pay Operations/Airborne sa Fort Benning, Georgia.

Bumalik siya sa Pilipinas noong [[1951]] at naging heavy weapon platoon leader ng [[Sandatahang Lakas ng Pilipinas]]. Ipinadala rin siya sa mga digmaan ng [[Korea]] at [[Vietnam]]. Naging tanyag siya sa pamumuno sa isang pulutong ng mga sundalong tumalo sa pwersang komunista ng mga [[Tsino]] sa [[Labanan sa Burol ng Eerie]]. Kabilang sa mga medalya at parangal na natanggap niya bilang sundalo ang [[Philippine Legion of Honor]], ang Gold Cross, ang Philippine Military Merit Medal, ang United States [[Legion of Merit]], ang French [[Legion of Honor]] at ang U.S. Military Academy Distinguished Award.

Sa ilalim ni [[Ferdinand Marcos]] na ikalawang pinsan ni Ramos, si Ramos ang namuno sa Philippine Constabulary o PC na sa panahong ito ay ang pangunahing serbisyo ng Sandatahang Lakas ng Pilipinas na nagsisilbing pambansang kapulisan noong 1972 nang ipataw ni Marcos ang [[Martial Law]]. Ito sumusugpo sa komunismo at mga kaguluhan sa bansa. Sinasabing si Ramos bilang chief ng PC at isa sa mga nagpapatupad ng Martial Law ay responsable sa pagdakip ng mga kalabang politikal ni Marcos, mga aktibista, mga nagpoprotesta, mga komunista at mediang bumabatikos kay Marcos. Gayunpaman, sinasabing siniguro ni Ramos na mapoprotektahan ang mga karapatan ng mga nabilanggo sa ilalim ng Martial Law.

Noong Pebrero 22, Pebrero 1986, si Ramos kasama ni Enrile ay nagprotesta laban sa sinasabing pandaraya ni [[Ferdinand Marcos]] sa snap election laban kay [[Corazon Aquino]]. Kanilang inurong ang kanilang pagsuporta kay Marcos at sumuporta kay Corazon Aquino. Ang pamilya Marcos ay napilitang lumikas sa Hawaii, Estados Unidos dahil sa 1986 people power at si Aquino ang naging pangulo ng bansa.

Ipinatupad ni Pangulong Fidel Ramos ang inatas ng IMF-World Bank na programang repormang tinatawag na "Philippines 2000" na naglalayong baguhin ang ekonomiyang batay sa agrarian tungo sa isang industriyal na pinapatakbo ng pamilihan.<ref>http://www1.umn.edu/humanrts/iwraw/publications/countries/philippines.htm</ref> Sa ilalim ng pamumuno ni Ramos mula 1992 hanggang 1998, ang aberaheng paglago ng [[GDP]] ay 3.1 porsiyento.<ref>http://www.gmanetwork.com/news/story/211655/economy/ing-phl-economy-may-average-5-3-from-2010-2016</ref> Tinangka ng administrasyong Ramos na akitin ang pamumuhunan ng mga dayuhan sa pamamagitan ng mga reporma sa batas at piskal na nagpapanatili sa mga sahod na mababa at nagpapalawig ng sonang nagpoproseso ng pagluluwas. Ang mga kasuotan at elektronics ay bumubuo ng 50 porsiyento ng mga pagluluwas ng Pilipinas. Binuwag ni Ramos ang mga monopolyo at ginawang pribado ang mga mahahalagang industriya. Gaya ni Corazon Aquino, umutang si Ramos mula sa IMF upang bayaran ang utang pandayuhan ng Pilipinas. Sinasabing ang paglago ng utang pandayuhan ng Pilipinas ay kawalang kakayahan ng pamahalaan na lumikom ng mga buwis at ang Pilipinas ay may pinakamataas na rate ng pagtakas sa pagbabayad ng buwis sa Asya. Ang ekonomiya ng Pilipinas ay nakasalalay pa rin sa 4.2 milyong mga [[OFW]] na nagtatrabaho sa ibang bansa na nagpapadala ng kanilang sahod sa Pilipinas. Ang mas maraming mga Pilipino ay nagtatrabaho sa ibang bansa kesa sa buong sektor ng pagmamanupaktura sa Pilipinas. Noong 1996, ang [[GNP]] rate ay 7.2 porsiyento at ang [[GDP]] at 5.2 porsiyento. Ang [[implasyon]] ay bumagsak sa 5.9 porsiyento mula sa 9.1 porsiyento noong 1995. Ang [[Krisis PinansyalPinansiyal sa Silangang Asya]] noong 1997 ay muling nagpabagal ng pag-unlad ng Pilipinas. Ang [[deficit]] ng Pilipinas noong 1998 ay umabot ng P49.981 bilyong mula sa [[surplus]] na P1.564 bilyon noong 1997. Ang piso ay bumagsak sa P40.89 kada dolyar mula P29.47 kada dolyar.