Polimero: Pagkakaiba sa mga binago

Dahil sa ang mga polímero ay nakikilala sa kanilang monómero ng bumubuo sa kanila, ang kadena ng polímero sa loob ng isang sustansyasustansiya ay karaniwang hindi magkakasinghaba. Hindi ito kamukha ng karaniwang molekula na kung saan ang bawat atomo ay tiyak at ang bawat molekula ay may takdang molekulang bigat. Ang pagkakaiba ng haba ng kadena ng polímero ay nangyayari dahil sa ang kadena ay natatapos matapos ang walang tiyak na pagpapahaba nito habang nagpopolimerisasyon.

Ang mga protina ay mga polímeroo ng mga [[asidong amino]]. Mula sa isang dosena hanggang ilang daang mga kumbinasyon ng mga dalawampung iba’t-ibang monómero nito upang makabuo ng kadena, ang pagkasunod-sunod ng mga monómero ang nagtatakda ng hugis at kilos ng resultang proteina. May mga rehiyong aktibo na napalilibutan, na pinaniniwalaan ngayon, ng rehiyong estruktural na kung saan ang kaisang-isang tungkulin nito ay upang ipakita (ipalabas) ang rehiyong aktibo (na maaring higit sa isa sa bawat proteina.) Kaya, hindi mahalaga ang absolutong pagkakasunod-sunod nito hangga’t ang mga rehiyong aktibo ay naipadadama ng maayos (na masusumpungan mula sa labas). Gayundin, kung saan ang pagbubuo ng polyethylene ay nangyayari ng tuloy-tuloy kung ayos ang mga kundisyones, ang pagbubuo ng mga biyopolímero tulad ng mga protina at [[asidong nukleiko]] ay nangangailanan ng tulong ng katalisador (sustansyangsustansiyang nagpapatulin o nagpapadali ng pagsasanib.) Mula pa noong 1950s, ang mga katalisador ay nagpabilis sa pag-unlad ng mga sintetikong polímero. Sa paggamit ng maingat na pagkontrol sa pagsasanib na polimerisasyon, may mga polímerong nalikha na may bagong katangian tulad ng kakayahang mag-palabas ng makulay na liwanag .