Pagbabago noong 13:15, 11 Marso 2013 baguhin Legobot (usapan \| ambag) Mga bot 45,195 edit m Bot: Migrating 3 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q517332 (translate me) ← Nakaraang pagkakaiba		Pagbabago noong 06:03, 23 Enero 2014 baguhin i-undo Maskbot (usapan \| ambag) Mga bot, Tagapangasiwa 111,794 edits m orthography, replaced: Español → Espanyol (2) using AWB Susunod na pagkakaiba →
Linya 1: {{Orphan\|date=Agosto 2011}} {{unreferenced\|date=Setyembre 2011}} Si '''Jesús Balmori''' (isinilang sa [[Ermita, Manila]] noong ~~Enero~~ 10, Enero 1887) ay isa sa mga maaalam sa [[panitikan\|pampanatikan]] sa [[Wikang Espanyol\|salitang Espanyol]]. Siya ay nag-aral sa [[Collegio de San Juan de Letran]] at sa [[University of Santo Tomas]], kung saan siya ay nanguna sa Panitikan. Siya ay ikinasal kay Dolores Rodriguez. Habang siya ay nasa kanyang kabinataan, si Balmori ay nakapag-ipon na ng mga pampanitikang parangal at gantimpala sa kanyang mga [[tula]]. Sa isang paligsahang isinagawa sa araw ni Rizal, ang kaniyang tatlong tula, bawat isa na maytaglay na ibang [[pangalang panulat]], ay nanalo ng una, ikalawa, at ikatlong pa-premyo. Noong 1904, ng siya ay labing pitong taong gulang, inilathala niya ang kanyang kauna-unahang libro ng mga tula, ''Rimas Malayas''. At ang ikalawang akda na nagkakalaman ng kaniyang pangki-kritiko sa mga masasamang tao, ''El Librode mis Vidas Manileñas'', ay lumubas noong 1928. Sa banding huli, kaniyang natuklasan na sa pamamagitan ng pala-kaibigang pakikipagpaligsahan sa mga ibang mga kilalang manunulay ng salitang ~~Español~~Espanyol ng kaniyang panahon. Tanging si Manuel Bernabe ng Parañaque at si Ilonggo Flavio Zaragosa Cano, ang siyang palaging nananalo sa bawat pagkakataon. Bago dumating ang [[Ikalawang Digmaang Pandaigdig\|giyera]], si Balmori ay nakilala sa tawag na "Batikuling" na sumusulat sa isang kolumn sa ''Vanguardia'', isang pang arawang [[pahayagan]]g panghapon na mula sa TVT Publications tinatawag na "Vida Manileña". Pagkatapos ng giyera, siya rin ay sumulat sa isang kahalintulad na kolumn, "Vida Filipina", para sa ''Vox de Manila''. Subalit, ang mga palabasang nagsasalita ng ~~Español~~Espanyol ay unti-unti nababawasan sa panahong iyon. Si Balmori ay nakagawa na ng tatlong [[nobela]] ''Bancarrota de Almas'', ''Se Desho la flor'', at ''Fajaros de Fuego'' na natapos sa [[pananakop ng Hapon sa Pilipinas\|panahon ng Hapon]], kasabay nito ng tatluhang parteng dula na isinagawa lulan ng lipon ng mga tao sa [[Manila Grand Opera House]]: ''Compañadas de Gloria'', ''Las de Sungkit en Malacañang'', ''Doña Juana La Oca'', ''Flor del Carmelo'', at ''Hidra''. Linya 15: Ipinadala sa iba't-ibang bansa upang maging kinatawan ng mabuting kalooban ng Pilipinas, at siya'y tinaggap ng may kasiyahan ng [[Espanya]], [[Mexico]], [[Timong Amerika\|Katimugang Amerika]], at ng [[Hapon\|Japan]]. Sa Espanya, si Generalissimo Francisco ay pinagkalooban siya ng Krus ng Falangista. Siya ay naglalakbay papuntang Mexico ng kaniyang makuha ang bahagyang paralisimo. Siya ay namatay noong ~~Mayo~~ 23, Mayo 1948, dahil sa [[kanser ng lalamunan]]. Sa panahon ng kaniyang kamatayan, siya ay Presidential Technical Assistant at miyembro ng Philippine Historical Research. Siya ay namatay agad pagkatapos na mai-dikta ang kanyang kahuli-hulihang tula, ang ''A Cristo'', para sa kaniyang asawa, kahit na sa kaniyang huling paghinga ang pagtula pa rin ang kaniyang binibigkas. {{BD\|1887\|1948\|Balmori, Jesus}}

Jesus Balmori: Pagkakaiba sa mga binago