Adapa: Pagkakaiba sa mga binago

Ayon sa [[mitolohiyang Mesopotamiano]], si '''Adapa''' ay isang mamamayan ng siyudad ng [[Eridu]] sa [[Sumerya]]. Siya ang una sa [[Apkallu|pitong mga pantas]] (''Apkallu'' sa [[wikang Akkadiano]] o ''Abgal'' sa [[wikang Sumeryo]]) ng [[Mesopotamia]]. Siya ay tumanggi sa kaloob na [[imortalidad]] o ''walang hanggang buhay'' na inalok ng Diyos. Ang kwentokuwento ni Adapa ay unang pinatutunayan sa panahong [[Kassite]] noong ika-14 siglo BCE sa mga pragmentaryong tableta mula sa [[Tell el-Amarna]] at mula sa [[Assur]] ng huling ikalawang [[milenyo]]ng BCE. Ang mitolohiyang Mesopotamiano ay nagsasalaysay ng pitong mga pantas bago ang [[malaking baha]] na ipinadala ng Diyos na si [[Ea]] na matalinong Diyos ng [[Eridu]] upang magdala ng mga sining sa [[kabihasnan]] ng sangkatauhan. Ang una sa mga ito na si Adapa na kilala rin bilang Uan ay nagpakilala ng kasanayan ng mga tamang rito ng pagmamasid na pang-[[relihiyon]] bilang [[saserdote]] ng templong E'Apsu sa [[Eridu]]. Ang mga pantas na ito ay inilalarawan sa panitikang Mesopotamiano blang purong isdang parādu na ang mga buto ay natagpuang nauugnay sa pinakamaagang dambana at pinananatili pa rin bilang banal na katungkulan sa mga presinto ng mga moske at monastreryo sa [[Malapit na Silangan]]. Ang Abgallu, pantas (Ab = tubig, Gal = dakila, Lu = tao, Sumeryo) ay nagpatuloy hanggang sa mga panahong [[Nabateo]] noong sinasabing panahon ni [[Hesus]] bilang ''apkallum'' na ginagamit upang ilarawan ang propesyon ng isang uri ng saserdote o pari.

Ayon sa [[mitolohiyang Mesopotamiano]], si Adapa<ref>http://www.britannica.com/EBchecked/topic/5254/Adapa</ref> ay isang pantas o matalinong tao mula sa siyudad ng [[Eridu]] sa [[Sumerya]] na sumusunod sa mga kautusan ng mga [[Diyos]]. Ginawa ng Diyos na si [[Ea]] si Adapa na pangunahin sa mga tao at pinakalooba niya si Adapa ng karungunan ngunit hindi ng buhay na walang hanggan. Isang araw, habang nangingisda si Adapa, ang katimugang hangin ay marahas na umihip na siya ay tumapon sa karagatan. Sa kanyang galit, kanyang binali ang mga pakpak ng hangin na tumigil sa pagihip. Dahil dito, tinanong ng Diyos na si [[Anu]] ang kanyang sugo kung bakit ang katimugang hangin ay hindi umiihip sa lupain sa pitong araw at sumagot ang sugo na binali ito ni Adapa. Ipinatawag ni Anu si Adapa sa mga kalangitan upang ipaliwanag ang kanyang pag-aasal. Pinagbihis ni Ea si Adapa ng damit ng pagdadalamhati at nagpayo na kapag tinanong siya kung para kanino ang kanyang pagpunta sa langit at ang kanyang pagdadalamhati ay para sa dalawang Diyos na naglaho sa lupain na sina [[Tammuz]] at [[Ningishzida]] (Diyos na orihinal na may anyong Ahas).<ref name=ref1>http://www.britannica.com/EBchecked/topic/415722/Ningishzida</ref> . Binalaan rin ni Ea si Adapa na huwag kainin ang pagkain ng kamatayan na ihahain nila sa kanya ngunit isuot ang mga kasuotang inihain nila at ipahid ang langis na ihahain nila. Sinunod ni Adapa ang payo ni Ea at ang dalawang Diyos ay namagitan kay Anu para kay Adapa. Isinaad nina Ningishzida na dalhin sa kanila si Adapa upang kumain ng pagkain ng buhay ngunit ito ay tinanggihan ni Adapa. Dahil dito, si Adapa ay pinabalik sa mundo.