Kei car: Pagkakaiba sa mga binago

Ang '''Kei car''', '''K-car''', o {{nihongo|'''kei jidōsha'''|軽自動車||literal na "magaang na awtomobil"}}, ay isang kategorya ng maliliit na mga behikulo sa bansang Hapon, kabilang na ang mga kotseng pampasahero, mga ''van'' (''microvan''), at [[Kei truck|mga trak]] (''pickup truck''). Idinisenyo sila upang makasunod sa regulasyon ng pamahalaan ng Hapon hinggil sa klase ng sasakyan ayon sa sukat at laki at sa buwis at seguro. Sa karamihan ng mga lugar na rural, ang mga ito ay hindi kasali sa pangangailangan na patunayan na mayroong sapat na paradahan o garahe para sa ganitong uri ng sasakyan.<ref name="nunn">{{cite web | url = http://www.jama-english.jp/europe/news/2005/jan-feb/peternunn.html | title = Minicars: Cheap and Cheerful | first = Peter | last = Nunn | publisher = [[Japan Automobile Manufacturers Association|JAMA]] |date=Enero-Pebrero 2005 | accessdate = 2012-05-10 }}</ref><ref name="sendai">[http://wayback.archive.org/web/20120208060752/http://www.sendaiedu.com/owningacar.html "Owning a Car in Japan"], ALTs in Sendai (via [[Internet Archive]])</ref><ref name="nytimes">[http://www.nytimes.com/2007/11/25/automobiles/25MICRO.html?ref=automobiles "Small Things in Good Packages"], Jerry Garrett, ''[[New York Times]]'', Nobyembre 25, 2007</ref> Ang natatanging klase ng kapakipakinabang na mga kotsekotseng ito ay nilikha at pinaunlad upang maitaguyod ang motorisasyong pangtaopopular sa mga tao pagkaraan ng panahon ng digmaan. Habang matagumpay ito sa Hapon, ang henero o kauriang ito ay pangkalahatang napaka espesyalisado at napaka maliit upang maging mapagkakakitaan ng pamilihang nagluluwas ng mga produkto.<ref name="microcars2">[[#micro|Rees]], p. 79</ref>