Maurice Ravel: Pagkakaiba sa mga binago

Ang mga kumposisyong pampiyano ni Ravel, katulad ng ''[[Jeux d'eau (Ravel)|Jeux d'eau]]'', ''[[Miroirs]]'', ''[[Le tombeau de Couperin]]'' at ''[[Gaspard de la nuit]]'', ay nangangailangan ng lubos na birtuwosidad mula sa manunugtog, at ang kaniyang musikang pang-orkestra, kasama na ang ''[[Daphnis et Chloé]]'' at ang kaniyang pagkakaareglo ng ''[[Pictures at an Exhibition]]'' ni [[Modest Mussorgsky]] ay gumagamit ng isang kasamu't-sarian ng mga tunog at [[instrumentasyon (musika)|instrumentasyon]]. Marahil si Ravel ay nakikilala nang lalo dahil sa kaniyang akdang pang-orkestra na ''[[Boléro]]'' (1928), na itinuring niyang tribyal at dating inilarawan bilang "isang piyesa para sa orkestra na walang musika".<ref>{{harvnb|Kavanaugh|1996|p=56}}</ref> Ang ''Boléro'' ay isang piyesa para sa orkestra na tumatagal nang 17 mga minuto kapag tinugtog. Ang isang maiksing bersiyon ay ginamit ng mga iskeyter sa yelo na sina [[Torvill at Dean]] para sa sayaw na nakagawa sa kanila upang maging mga [[Palarong Olimpiko|kampeon ng Olimpiko]] noong 1984.

 

 

==Mga sanggunian==