Sinaunang Panitikan sa Pilipinas: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
m orthography, replaced: kwentong → kuwentong (3), added deadend tag using AWB
No edit summary
Linya 6:
Ang mga uri ng panitikang sumibol at sumikat sa Pilipinas noong sinaunang panahon ay ang alamat, kuwentong bayan, epiko, mga awiting bayan, salawikain, karunungang bayan, sawikain, at bugtong.
 
* Alamat –Alamat– kuwento tungkol sa pinagmulan ng isang bagay; halimbawa na ang ''Ang Alamat ng Pinya''
 
* Kuwentong bayan - mga salaysay hinggil sa mga likhang-isip na mga tauhan na kumakatawan sa mga uri ng mamamayan, katulad ng matandang hari, isang marunong na lalaki, o kaya sa isang hangal na babae. Karaniwang kaugnay ang kuwentong-bayan ng isang tiyak na pook o rehiyon ng isang bansa o lupain. Kaugnay nito ang alamat at mga mito
Linya 14:
Ang mga halimbawa ng mga ito:
:a. Bidasari - Moro
:b. Biag ni Lam- ang IlokoKalinga
:c. Maragtas - Bisaya
:d. Haraya - Bisaya
Linya 26:
*Salawikain - nagsisilbing batas at tuntunin ng kagandahang-asal ng ating mga ninuno. Halimbawa: Aanhin pa ang damo kung wala na ang kabayo.
 
*Sawikain –Sawikain– mga kasabihang walang natatagong kahulugan. Halimbawa: Nasa Diyos ang awa, nasa tao ang gawa.
 
*Bugtong –Bugtong– maikling tulang karaniwang naglalarawan ng isang bagay na siyang pahuhulaan. Halimbawa: Isang tabo, laman ay pako. Ang sagot ay "langka".
 
[[Kategorya:Panitikan ng Pilipinas]]