Musika ng Pilipinas: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
tang ina nio |
|||
Linya 1:
== Katutubong musika ng Pilipinas ==
Linya 164:
===Mga tangkang pagkalap===
* Mayroon mang mga naganap na pagkalap sa [[Katutubong Musika]] ng Pilipinas ay halos para lamang sa mga musikang pantinig ang naging sentro ng mga ito. Sa ilalim ng 300 taong pananakop ng mga Kastila sa Pilipinas, wala ni isa mang pagkalap ng mga katutubong musika ang naganap. At bagamat may mga naganap na pagkalap sa panahon ng mga Amerikano, ito ay naganap lamang ng mga huling taon ng ika-20 na siglo, samantalang nakikita ng mga Romantisista ng Europa ang kahalagahan ng mga katutubong awit ng kantutan.▼
* Sa panahon ng pananakop ng mga Amerikano sa Pilipinas, may mga nagtangkang mangalap ng katutubong musika ngunit ito na lamang huling mga taon. Maituturing na pinaka-una sa mga nailathalang koleksiyon ang ginawa ni Fr. Morice Vanoverberg noong 1919 na ukol sa katutubong musika ng mga Lepanto [[Igorot]] ng Hilaga. Iyon nga lamang ay mga titik lamang ang kasama sa koleksiyong ito ay hindi ang mga tono.▼
▲Mayroon mang mga naganap na pagkalap sa [[Katutubong Musika]] ng Pilipinas ay halos para lamang sa mga musikang pantinig ang naging sentro ng mga ito. Sa ilalim ng 300 taong pananakop ng mga Kastila sa Pilipinas, wala ni isa mang pagkalap ng mga katutubong musika ang naganap. At bagamat may mga naganap na pagkalap sa panahon ng mga Amerikano, ito ay naganap lamang ng mga huling taon ng ika-20 na siglo, samantalang nakikita ng mga Romantisista ng Europa ang kahalagahan ng mga katutubong awit.
# A Ang koleksiyong pinamagatang ''Filipino Folk Songs'' ni Emilia Cavan ang itinuturing na unang koleksiyon na mayroong kasamang tono. Nailathala ito noong 1942. Ngunit ang koleksiyon na ginawa ni Norberto Romualdez noong dekada 1950 ang nananatiling pinakamahalaga sa disiplinang ito. Pinamagatan itong ''Philippine Progressive Music Series'' at minsan na ring naging batayang aklat sa pagtuturo ng Musika para sa mga paaralan.▼
▲Sa panahon ng pananakop ng mga Amerikano sa Pilipinas, may mga nagtangkang mangalap ng katutubong musika ngunit ito na lamang huling mga taon. Maituturing na pinaka-una sa mga nailathalang koleksiyon ang ginawa ni Fr. Morice Vanoverberg noong 1919 na ukol sa katutubong musika ng mga Lepanto [[Igorot]] ng Hilaga. Iyon nga lamang ay mga titik lamang ang kasama sa koleksiyong ito ay hindi ang mga tono.
▲Ang koleksiyong pinamagatang ''Filipino Folk Songs'' ni Emilia Cavan ang itinuturing na unang koleksiyon na mayroong kasamang tono. Nailathala ito noong 1942. Ngunit ang koleksiyon na ginawa ni Norberto Romualdez noong dekada 1950 ang nananatiling pinakamahalaga sa disiplinang ito. Pinamagatan itong ''Philippine Progressive Music Series'' at minsan na ring naging batayang aklat sa pagtuturo ng Musika para sa mga paaralan.
Sa kasamaang palad, mga Amerikano ang mga naging katulong ni Romualdez at isinalin ang titik ng mga awiting ito mula sa mga orihinal na wika patungong Filipino at Ingles. Ito ay dahil sa nais ng koleksiyong ito na mamulat ang damdaming makabayan ng mga Pilipino. Katunayan nito ang pagsasama ng [[pambansang awit|Pambansang Awit]] ng Pilipinas, ''Philippines Our Native Land'' at maging ang ''Philippines, the Beautiful'', isang adaptasyon ng ''America the Beautiful'' sa listahan ng mga awit. Mayroon rin itong ilang mga awit mula sa katutubong awit ng ibang mga bansa.
Line 194 ⟶ 191:
Nasa wikang Ingles:
# Philippine Literature:
# Philippine Progressive Music Series by Norberto Romualdez.
# The Encyclopedia of Philippine Art, Volume 7: Philippine Music by the Cultural Centre of the Philippines
| |||