|documents=Ang [[Kredong Niseno]] ay kinumpirma, pagkukundena ng mga [[heresiya]], deklarasyon ng [[Theotokos]](Ina ng Diyos).
}}
Ang '''Unang KonsehoKonsilyo ng Efeso''' ang tinatanggap na '''Ikatlong KonsehongKonsilyo Ekumenikal''' ng [[Oriental Ortodokso]], [[Silangang Ortodokso]], [[Simbahang Katoliko Romano]] at iba pang mga pangkat ng Kanluraning [[Kristiyanismo]]. Ito ay idinaos noong 431 CE sa simbahan ni Maria sa Efeso, [[Asya menor]] at dinaluhan ng tinatayang mga 250 obispo. Ang mga pagpupulong ay isinagawa sa isang mainit na mga komprontasyon at rekriminasyon na lumikha ng masidhing alitan sa pagitan ni [[Cirilo ng Alehandriya]] at Theodosius. Pinatawag ni [[Theodosius II]] ang konsehongkonsilyong ito upang lutasin ang kontrobersiyang [[Nestorian]]. Ang doktrina ni Nestorio na [[Nestorianismo]] na nagbigay diin sa kawalang pagkakaisa sa pagitan ng mga kalikasang tao at [[diyos]] ni Hesus ay humantong sa kanyang pakikipag-alitan sa iba pang mga pinuno ng simbahang Kristiyano na ang pinakakilala ay si [[Cirilo ng Alehandriya]] na [[Patriarka ng Alehandriya]]. Ang alitan ni Nestorio kay Cirilo ay nagtulak kay Cirilo na maghangad ng balidasyon mula kay Papa Celestino I na nagbigay autorisasyon kay Cirilo na hilingin kay Nestorio na bawiin ang kanyang posisyon o maharap sa [[pagtitiwalag]]. Nagsumamo si Nestorius sa [[Silangang Imperyong Romano|Silangang Romanong Emperador]] na si [[Theodosius II]] na tumawag ng isang konsehokonsilyo kung saan ang mga reklamo ay maihahayag na umaasang mapapatunayan ang kanyang [[ortodoksiya]] at si Cyril ay makokondena. Gayunpaman, sa huli ay ang katuruan ni Nestorius ang kinondena ng konsilyong ito bilang isang [[heresiya]] at opisyal na ginawang [[anatema]]. Idineklara rin ng konsilyong ito si [[Marya (ina ni Hesus)|Marya]] bilang ''Theotokos'' (tagadala ng diyos).<ref>''Mary, Mother of God'' by Carl E. Braaten and Robert W. Jenson 2004 ISBN 0802822665 page 84</ref> Si [[Nestorius]] ay sumalungat sa paggamit ng terminong [[Theotokos]].<ref name="ReferenceC">"Nestorius." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005</ref> Ang terminong ito ay matagal nang ginagamit ng mga manunulat na ortodokso at ito ay nagkakamit ng popularidad kasama ng debosyon kay [[Maria (ina ni Hesus)|Maria]] bilang Ina ng Diyos.<ref name="ReferenceC"/> Iniulat na itinuro ni Nestorio na may dalawang magkahiwalay na mga persona sa nagkatawang taong si Kristo bagaman kung aktuwal niyang itinuro ito ay tinutulan.<ref name="ReferenceC"/> Ipinatapon ng konsehokonsilyo si Nestorio, itinakwil ang [[Nestorianismo]] at ipinahayag ang Birheng Maria bilang isang [[Theotokos]]. Pagkatapos sipiin ang [[Kredong Niceno]] sa orihinal na anyo nito gaya ng nasa [[Unang KonsehoKonsilyo ng Nicaea]] nang walang mga pagbabago at karagdagan sa [[Unang KonsehoKonsilyo ng Constantinople]], inihayag nito na "bawal para sa anumang tao na isulong o sumulat o lumikha ng isang ibang(ἑτέραν) Pananampalataya bilang isang katunggali sa natatag ng mga banal na amang tinipon ng [[Banal na Espiritu]] sa Nicæa."<ref>[http://www.newadvent.org/fathers/3810.htm canon 7]</ref> Ang pagkukundena kay Nestorio ay humantong sa [[paghahating Nestorian]] nang humiwalay ang mga simbahang sumusuporta kay Nestorio lalo na sa [[Persia]] mula sa iba pang Kristiyano. Ang mga sumusuporta kay Nestorio ay tinawag na [[Kristiyanismong Nestoriano]], [[Simbahang Persian]] o [[Simbahan ng Silangan]] at ang mga kinatawan nito sa kasalukuyang panahon ang [[Simbahang Assyrian ng Silangan]], [[Simbahang Chaldean Syrian]], [[Sinaunang Simbahan ng Silangan]] at [[Simbahang Katolikong Chaldean]]. Si Nestorio ay nagretiro sa isang monasteryo kung saan niya ipinagtatanggol ang kanyang ortodoksiya.
