Si Isaias ang itinuturing na pinakadakilang propeta sa Lumang Tipan ng Bibliya. Nangangahulugang "Panginoon ay nagliligtas" sa [[wikang Ebreo]]. Tinatawag siya ng [[Diyos]] sa pagkapropeta noong taon ng kamatayan ni Haring Ozias, noong 738 BK.<ref name=Biblia/> Natanggap niya ang katungkulang humula mula sa Diyos sa loob ng templo ng Herusalem sa pamamagitan ng isang pangitain.<ref name=Biblia2>{{cite-Biblia2|Isaiah}}</ref> Naging tungkulin ni Isaias ang akitin ang sambayanang Juda para manumbalik sa Diyos sapagkat kung hindi nila gagawin ito parurusahan sila ng Diyos.<ref name=Biblia/> Namuhay siya noong mga mahalagang panahon kung kailan sinakop ng Asiria ang Israel at kung kailan naging isang tributaryo o "nagbibigay ng buwis" sa Asiria ang Juda at nanganganib ring lubos na masakop ng Asiria.<ref name=Biblia2/> Ipinagpatuloy niya ang tungkuling ito hanggang sa sumapit ang mga paghahari nina Joatan, Acaz, at Ezequias. Marami siyang naging mga hula hinggil sa [[Mesias]] na si [[Hesukristo]]. Tinatawag na ''propesiya'' ang mga ganitong uri ng hula. Ayon sa alamat ng mga [[Hudyo]], ipinapatay si Isaias ng haring si Manases.<ref name=Biblia/>
===Estilo at impluho ng pagsulat===
Dahil sa estilo ni Isaias bilang manunulat, at maging dahil sa sariwang paglalarawan ng mga kaganapan, itinuturing siyang isang makatang henyo sa larangan ng panitikang pambibliya. Isa rin siyang tanyag na pambansang pigura, partikular na sa mga usapin at gawaing pambayan. Sa kapanahun ng [[Bagong Tipan]], karaniwang ipinaliwanag ng mga [[Kristiyano]]ng manunulat na tumutukoy sa makasaysayang si [[Kristo]] ang mga propesiya ni Isaias tungkol sa pagdating ng Mesias.<ref name=Biblia2/>
==Sa Nagkakaisang mga Bansa==
Line 43 ⟶ 39:
==Paglalarawan==
Nagbibigay ng babala ang unang hati ng aklat sa mga makasalanan ng Israel at Juda na parurusahan ng Diyos ang kanilang kawalan ng pananampalataya sa pamamagitan ng mga taga-Asiria. Bagaman ganito, tinatanaw rin ng aklat ang paghahari ng isang "Prinsipe ng Kapayapaan."<ref name="Biblia2">{{cite-Biblia2|Isaiah}}</ref>
Sa ikalawang hati ng aklat, inilahad ang pinakadakila at pinakamahalagang kaganapan sa kapanahunan ni Isaias: ang paglusob ni Senaquerib<ref name=Biblia/> (kilala bilang Sennacherib sa Ingles<ref name=Biblia2/>) noong 701 BK at kung paano pinanatiling ligtas ng Diyos ang Israel.<ref name=Biblia2/>
