Rosaryo: Pagkakaiba sa mga binago

Ang '''pagrorosaryo ng mag-anak''' ay ang pagbigkas ng may malakasang tinig at habang magkakapiling ang mga kasapi ng pamilya at maging pagsali ng mga kaibigan ng mag-anak. Maaari rin namang dalawa lamang sa isang pagkakataon ang ginagawang pagdarasal na ito. Nagagawa ang pagrorosaryo sa anumang angkop na pook at panahon. Ang namumuno ang sumasambit, sa malakas na tinig, ng unang bahagi ng bawat [[panalangin]]. Ang pangalawang tao o pangkat ng mga tao ang tumutugon nang may malakas ding mga boses sa pamamagitan ng pagbigkas sa pangalawang bahagi ng mga [[dasal]]. Sinisimulan ang pagdarasal ng rosaryo sa pamamagitan ng paghawak ng bawat deboto sa [[krus]] ng kanikanilang mga rosaryo sa pamamagitan ng kanilang mga kanang kamay, at magsasangalan ng Ama. Uumpisahan sa [[krus|pag-aantanda ng krus]] saka dadadasalin ng pinuno ang [[Kredo ng mga Alagad]], na kilala rin bilang ''Sumasampalataya Ako'', na magpapatuloy sa pagdarasal ng ''[[Ama Namin]]'' sa malalaking mga butil ng rosaryo at ng ''[[Aba Ginoong Maria]]'' para sa mga maliliit na mga butil. At ito naman ay susundan ng pagdasal ng [[Luwalhati]]. Kasunod nito'y ipinapahayag ng pinuno ng pagrorosaryo ang mga Misteryo bago tumuloy sa mga '''dekada''' ng rosaryo. Limang dekada ang dinarasal bawat araw. Sa huli ay dadasalin ang [[Aba po Santa Mariang Hari]] at kung maaari ay ang Litanya ng Mahal na Birhen.