Romulo at Remo: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
m →‎Mga sanggunian: clean up, rm {{Link FA}}, {{Link GA}} using AWB
No edit summary
Tatak: Binago sa mobile Pagbabago sa web gamit mobile
Linya 2:
[[Talaksan:Rome Liddell 1860 Lupa Capitolina.jpg|thumb|right|320px|Ang [[pagpapasuso]] ng isang [[babaeng lobo]] kina Romulus at Remus.]]
 
Sinasina '''Romulus at Remus''' ay ang [[maalamat]] na mga tagapagtatag ng [[Roma]]. Sa [[mitolohiyang Romano]], sila ay [[kambal]] na [[magkapatid]], na mga anak na lalaki nina [[Rhea Silva]] at ng diyos na si [[Marte (mitolohiya)|Marte]]. Si Romulus at Remus ay ang kambal na tagapagtatag ng Roma na nasa loob ng tradisyunal na [[mito ng pagtatatag]] nito, bagaman paminsan-minsang sinasabi na si Romulus lamang ang nag-iisang tagapagtatag ng Roma. Ang kanilang lolo sa ina ay si [[Numitor]], ang karapat-dapat na hari ng [[Alba Longa]], isang kaapu-apuhan ng prinsipeng [[Troyano]]ng si [[Aeneas]], at ama ni [[Rhea Silvia]] (nakikilala rin bilang Ilia). Bago sila ipaglihi, tinanggal ni [[Amulius]] (kapatid na lalaki ni Numitor) si Numitor mula sa kanyang tungkulin bilang hari. Pinatay din ni Amulius ang mga anak ni Numitor at pinuwersa si Rhea na maging isang [[Vestal Virgin|Birheng Malinis]] (Birheng Banal), na may intensiyong ipagkait kay Numitor ang pagkakaroon ng makabatas na mga tagapagmanan at kung gayon masiguro ang kanyang posisyon; subalit ipinagdalangtao ni Rhea sina Romulus at Remus sa pamamagitan ng diyos na si Marte, ngunit maaari ring sa pamamagitan ng [[demi-diyos]] na si [[Herkules]]. Nang ipanganak ang kambal, iniwan at pinabayaan sila ni Amulius sa isang pook upang [[infanticide|mamatay]] subalit nailigtas sila sa pamamagitan ng magkakasunod na mahihimalang mga pamamagitan. Isang babaeng [[lobo (hayop)|lobo]] ang nakatagpo sa kanila at [[pinasuso]] sila. Pagkaraan, isang [[pastol]] at asawa nito ang [[umampon]] sa kanila at inalagaan sila at pinalaki bilang mga pastol. Ang kambal ay napatunayang likas na mga pinuno at nagkamit ng maraming mga tagasunod. Nang ipaalam sa kanila ang kanilang tunay na mga katauhan, pinaslang nila si Amulius, at ibinalik si Numitor sa trono ng Alba Longa at nagpasyang itatag ang isang bagong lungsod para sa kanilang mga sarili.
 
Ninais ni Romulus na magtatag ng isang bagong lungsod sa [[Burol ng Palatino]] ngunit mas pinipili ni Remus ang [[Burol ng Aventino]].<ref>Dionysius ng Halicarnasus. ''Roman Antiquities'' 1.85</ref> Nagkasundo silang piliin ang lugar sa pamamagitan ng [[augurya]], kung saan isang paring manghuhula o [[augur]] ang magpapasya. Tila si Romulus ang nakatanggap na mas mabiyayang mga tanda subalit ang bawat isa sa kambal ay nag-aangkin na ang mga resulta ay nasa kani-kaniyang pabor. Sa sumunod na mga pagtatalo, napatay si Remus.<ref>Plutarch ''Life of Romulus'' 9.</ref> Pinaimbento ni [[Ovid]] kay Romulus ang kapistahan ng [[Lemuria (kapistahan)|Lemuria]] upang payapain ang [[nagtatampo]]ng [[multo]] ni Remus.<ref>Ovid. ''Fasti'' 5.461</ref> Pinangalanan ni Romulus ang bagong lungsod bilang Roma, na isang pagpapangalan magmula sa kanyang sariling pangalan. Nilikha ni Romulus ang [[Lehiyong Romano]] at ang [[Senadong Romano]]. Ang populasyon ng Roma ay pinakapal ng mga pumapasok dito, kabilang na ang mga [[refugee|nangangalong]] (repuhiyado o nangingibang bayan) na walang lupa at mga [[salarin]], na karamihang mga lalaki. Pinaghandaan ni Romulus ang pang-aagaw ng mga babae magmula sa kanugnog na mga tribong [[Sabine|Sabino]], na kaagad na humantong sa digmaan subalit lumaong nagresulta sa pagsasanib ng mga Sabino at ng mga Romano bilang pinag-isang mga taong Romano. Mabilis na lumawak ang Roma bilang isang nangingibabaw na puwersa sa gitnang [[Italya]], dahil sa banal na pagbibiyaya at kinasihan o inspiradong pamumunong pangpangangasiwa, pangmilitar, at pampolitika ni Romulus. Sa lumaong naging buhay ni Romulus, si Romulus ay naging mas [[awtokratiko]], na nawawala dahil sa misteryosong mga pagkakataon, at sinamba bilang ang diyos na si [[Quirinus]], ang sagradong persona ng mga taong Romano.