Isinulat ang [[tulang epiko]]ng ito na may layuning parangalan ang mga bayani nang maganap ang paglusobparangangpaglusob ng mga [[Aryano]] (mga [[Aryan]]) sa India. Halos kapantay ng mga diyos ang mga maalamat na mga bayaning ito.<ref name="NBK">{{cite-NBK|Mahabharata, Indian Literature, Oriental Literature}}</ref>[[Talaksan:Kurukshetra.jpg|thumb|left|120px|Ang Digmaan ng Kurukshetra sa ''Mahabharata''.]]▼
Ang '''Mahabharata'''<ref name=NBK>{{cite-NBK|Mahabharata, Indian Literature, Oriental Literature}}</ref> o '''''Mahābhārata''''', ang dakilang [[Bharata]] ("Ang Dakilang Salaysay Ukol sa mga Bharata," mas mahaba at tiyak na salin), ay isa sa dalawang pinakamahalagang sinaunang [[epiko]] ng [[India]], bukod sa [[Ramayana]]. Tinipon sa [[sinaunang India]] ang Mahabharata. Pinaniniwalaang si Vyasa, isang ''rishi'' o taong [[paham]], ang kumatha ng akdang ito. Nilalahad ng alamat na isinulat ito ng diyos na si [[Ganesh]] habang dinikta o sinambit naman ito ni Vyasa. Sinasabing ang Mahabharata ang pinakamahabang akda sa uri nito sa buong mundo. Naglalaman ang akda ng may 110,000 mga taludturan na may 18 mga bahagi. Mayroon ding isang itinuturing na ika-19 bahaging tinatawag na [[Harivamsha]]. Bahagi ng Mahabharata ang [[Bhagavad Gita]] (o [[Bhagavadgita]]), isang diyalogo o pag-uusap sa pagitan nina [[Krishna]] at [[Arjuna]].
Itinuro ni Vyasa ang epikong ito sa kaniyang anak na lalaking si [[Suka]] at sa kaniya ring mga mag-aaral, ang mga [[Vaisampayana]] at sa iba pa. Nagsagawa ng <nowiki/>dakilang pag-aalay, ang ''yagna'', ang Haring Janamejaya, na anak na lalaki ni Parikshit, kasama ang apong lalaki ng mga bayani ng epiko. Muling nilahad ni Vaisampayana ang epiko kay Janamejaya, ayon sa mungkahi ni Vyasa. Sa kalaunan, may isa pang paham - si Suta - na muling naglahad ng Mahabharata kay Janamejaya, kay Saunaka rin, at sa iba pa, habang idinaraos ang isang paghahaing pang-alay na isinagawa ni Saunaka sa Naimisaranya, isang pook na malapit sa Sitapur sa Uttar Pradesh.▼
== Kahalagahan at layunin ==
▲Isinulat ang [[tulang epiko]]ng ito na may layuning parangalan ang mga bayani nang maganap ang paglusob ng mga [[Aryano]] (mga [[Aryan]]) sa India. Halos kapantay ng mga diyos ang mga maalamat na mga bayaning ito.<ref name=NBK/>
== Kasaysayan ==
[[Talaksan:Kurukshetra.jpg|thumb|left|120px|Ang Digmaan ng Kurukshetra sa ''Mahabharata''.]]
▲Itinuro ni Vyasa ang epikong ito sa kaniyang anak na lalaking si [[Suka]] at sa kaniya ring mga mag-aaral, ang mga [[Vaisampayana]] at sa iba pa. Nagsagawa ng dakilang pag-aalay, ang ''yagna'', ang Haring Janamejaya, na anak na lalaki ni Parikshit, kasama ang apong lalaki ng mga bayani ng epiko. Muling nilahad ni Vaisampayana ang epiko kay Janamejaya, ayon sa mungkahi ni Vyasa. Sa kalaunan, may isa pang paham - si Suta - na muling naglahad ng Mahabharata kay Janamejaya, kay Saunaka rin, at sa iba pa, habang idinaraos ang isang paghahaing pang-alay na isinagawa ni Saunaka sa Naimisaranya, isang pook na malapit sa Sitapur sa Uttar Pradesh.
