Ginto: Pagkakaiba sa mga binago

Ang ginto ay isang kemikal na elementong may simbulong Au at ''atomic number'' na 79. Sa pinakapuro nitong anyo ito ay makinang, bahagyang mamula-mulang dilaw, siksik, malambot, nagbabago ng anyo at hugis, at ''ductile'' na bakal. Ayon sa kemika, ang ginto ay isang ''transition metal'' at kabilang sa ikalawang grupo ng mga elemento. Ito ay isa sa mga hindi pinaka-aktibong elementong kemikal at ''solid'' sa ilalim ng ''standard'' na kondisyon. Ang bakal na ito ay madalas na nabubuo bilang isang ''free elemental form,'' bilang tipak  o mga butil, sa mga bato, sa mga ugat at minsan sa mga naaanod na mga deposito. Ito ay nangyayari sa isang ''solid series'' ''solution'' kasama ang  mga  ''native element silver'' at pati rin ang mga natural na ''alloyed'' na may kasamang ''copper'' at ''palladium.'' Di kadalasan, ito ay nangyayari sa mga mineral bilang ''gold compounds,'' kung saan madalas ay may ''tellurium.''

 

 

Pinipigilan ng ginto ang pag-atake ng isahang asido ngunit maaari itong matunaw ng ''aqua regia.'' Ang pinaghalong mga asido ay nagiging sanhi ng pagkakaroon ng natutunaw na ''gold tetrachloride anion.'' Ang ginto ay natutunaw din sa ''alkaline solutions'' ng ''cyanides,'' na kung saan ito ay nagagamit sa pagmimina at ''electroplating.'' Ito rin ay natutunaw sa ''mercury,'' kung saan ito ay bumubuo ng ''amalgam alloys:'' ito ay hindi natutunaw sa ''nitric acid,'' kung saan natutunaw ang ''silver'' at mga ''base metals,'' isang katangian na matagal nang ginagamit upang alamin ang pagkakaroon ng ginto sa mga bagay, pagbibigay buhay sa terminong ''acid test.''