Kamatayan: Pagkakaiba sa mga binago

 

==Kaugnay na mga kataga==

Ang diwa at mga sintomas ng kamatayan, at nagbabagu-bagong mga antas ng kaselanan na ginagamit sa mga talakayan sa mga porong publiko, ay nakalikha ng maraming mga katagang katanggap-tanggap na pang-agham, legal, at panglipunan, o mga [[eupemismo]] para sa kamatayan. Kapag namatay ang isang tao, sinasabi rin na ang tao ay ''[[kabilang-buhay|sumakabilang-buhay na]]'', ''pumanaw na'', ''yumao na'', ''umakyat na sa langit'', ''kinuha na ng Diyos'', ''kinuha na siya sa atin'', ''binawian na ng buhay'', ''natulog na hindi na magigising'', ''nakalimot nang huminga'', o ''nalagutan na ng hininga'', bukod sa marami pang ibang mga katanggap-tanggap na pangpakikipagkapwang mga kataga, mga pananalitang may katiyakang pangpananampalataya, salitang may malabong kahulugan, salitang balbal, at salitang hindi namimitagan o gumagalang. Sa kawalan na ng buhay, ang isang tao ay isa nang [[bangkay]], isang patay na [[katawan]] na lamang, at sa panghuli ay [[kalansay]] na lamang. Batay sa kalagayan ng bangkay, ang walang buhay na katawan ng tao ay tinatawag ding ''karneng bulok'' o ''lamang bulok'', bagaman ang mga ito ay kadalasang nagpapakahulugan na may kaugnayan sa mga labi ng mga hayop na hindi tao.