Wikang Ermiteño: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Tula atbp.
 
Linya 1:
Ang '''wikang Ermiteño (Ermitaño)''' ay isang lipas na uri ng wika sa pulo ng [[Luzon]] sa gitna ng [[Maynila]] sa [[Pilipinas]]. Walang talang naiwan tungkol sa nasabing [[wika]]. Ayon sa mga matatanda na nakarinig ng wikang ito, maikli ang mga [[salita]] nito ngunit makahulugan. Sa katawagan ng wikang ito, tumutukoy ito sa mga pagbigkas ng mga salita na tila may kadalangan kung gamitin o sinasalita lamang ng iilang bilang ng mga tao. Kauri ng ermiteño ay ang mga salitang katutubo sa Pilipinas na natatangi lamang sa tiyakang uri o pangkat ng mga tao dahil sa mataas na uri ng patakaran ng paggamit nito.
 
== Halimbawa ==
:
: En la dulzura de mi afán,
: Junto contigo na un peñon
: Mientras ta despierta
: El buan y en
: Las playas del Pasay
: Se iba bajando el sol.
:
: Yo te decía, "gusto ko"
: Tu me decías, "justo na"
: Y de repente
: ¡Ay nakú!
: Ya sentí yo como si
: Un asuáng ta cercá.
:
: Que un cangrejo ya corré,
: Poco a poco na tu lao.
: Y de pronto ta escondé
: Bajo tus faldas, ¡amoratáo!
:
: Cosa que el diablo hacé,
: Si escabeche o kalamáy,
: Ese el que no ta sabé
: Hasta que yo ya escuché
: Fuerte-fuerte el voz: ¡Aray!
:
Halimbawa ito ng Ermitaño mula sa ''The Philippine Review'' noong 1917 ng Abril. Isinulat ito ni Jesús Balmori na nakasulat din ng ibang panitikan sa naturang wika. Halimbawa nito ang "Na Maldito Arena." <ref>Balmori, Jesús (May 1917). [https://quod.lib.umich.edu/p/philamer/acp0898.0002.001/437 "Poema ermitense: El que ta pensá ele; Quilaya bos; Por causa del sirena"]. ''The Philippine review (Revista filipina)''. Vol. II no. 5. p. 26.</ref><ref>Balmori, Jesús (April 1917). [https://quod.lib.umich.edu/p/philamer/acp0898.0002.001/384 "Na maldito arena (poema ermitense)"]. ''The Philippine review (Revista filipina)''. Vol. II no. 4. pp. 71–73.</ref>
 
Ta sumí el sol na fondo del mar, y el mar, callao el boca. Ta jugá con su mana marejadas com'un muchacha nerviosa con su mana pulseras. El viento no mas el que ta alborota, el viento y el pecho de Felisa que ta lleno de sampaguitas na fuera y lleno de suspiros na dentro...
 
Ayon kay Whinnom sa "Spanish contact vernaculars in the Philippine Islands" (1956), nagkaroon pa rin ng mga 12,000 tagapagsalita ng wika noong 1942. Ngunit pagkaraan ng Ikalawang Digmaang Pandaigdig, nagiba ang Maynila. Sa paglalabasan ng mga mamamayan, pinagtatantiyahang ''extinct'' ang Ermitaño.
[[Kategorya:Mga wika ng Pilipinas]]