Miguel Ángel Asturias: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Ferndy (usapan | ambag)
m Inilipat ni Ferndy ang pahinang Miguel angel asturias papunta sa Wikipedia:Miguel angel asturias
Ferndy (usapan | ambag)
Miguel Asturias
Linya 1:
[[Talaksan:MiguelAngelAsturias.JPG|alt=Miguel Asturias|thumb|Miguel Angel Asturias]]
'''Wikipedia:Miguel Ángelangel Asturias'''asturias
Mula sa Wikipediang Tagalog, ang malayang ensiklopedya
 
[[Kategorya:Miguel Angel Asturias]]
Miguel Ángel Asturias
 
Si Miguel Angel Asturias Rosales (Oktubre 19, 1899 - Hunyo 9, 1974) ay isang diplomatikong-manunula, nobelista, mandudula, at mamamahayag na nagwagi ng Nobel Prize. Nakatulong si Asturias sa pagtatag ng kontribusyon ng literaturang Amerika Latina sa pangunahing kultura ng mga bansang Kanluranin, at kasabay nito ay ang pagbibigay-pansin sa kahalagahan ng mga katutubong kultura, lalo na sa mga mamamayang taga-Guatemala.
Line 11 ⟶ 15:
 
 
'''Talambuhay'''
 
'''Kabataan at Edukasyon'''
 
Si Miguel Ángel Asturias ay isinilang sa siyudad ng Guatemala noong ika-19 ng Oktubre, 1899; siya ay panganay na anak nina Ernesto Asturias Girón, isang abogado at hukom, at María Rosales de Asturias, isang guro. Pagkalipas ng dalawang taon, ipinanganak ang kapatid niyang si Marco Antonio. Ang mga magulang ni Asturias ay tubong Espanyol, at makatwirang nakikilala: nasubaybayan ng kaniyang ama ang linya ng kanyang pamilya at napag-alamang ito ay pabalik sa mga kolonistang dumating sa Guatemala noong taong 1660s; ang kanyang ina, na ang pinagmulan ay halong katutubo, ay anak na babae ng isang koronel. Noong 1905 at nasa anim na taong gulang ang manunulat na si Asturias ay lumipat ang kaniyang pamilya sa bahay ng mga lolo't lola niya, kung saan sila ay mas komportableng namuhay. [3]
Line 21 ⟶ 25:
Nang si Asturias ay siyam na taong gulang noong 1908, ang kanyang pamilya ay bumalik sa mga arabal ng Guatemala City. Dito sila nagtatag ng isang tindahan ng mga suplay kung saan ginugol ni Asturias ang kanyang pagbibinata. [6] Unang nag-aral si Asturias sa Colegio del Padre Pedro at pagkatapos ay sa Colegio del Padre Solís naman. [6] Nagsimula ang pagsusulat ni Asturias bilang isang estudyante at isinulat niya ang unang tungga ng isang kuwento na sa kalaunan ay naging kanyang nobela na El Señor Presidente. [7]
 
Noong 1922, itinatag ni Asturias at iba pang mga mag-aaral ang Popular University, isang proyektong pangkomunidad na kung saan "ang mga nakaririwasa ay hinihimok na mag-ambag sa pangkalahatang kapakanan ng pagtuturo ng mga libreng kurso sa mga salat sa buhay o mahihirap." [8] Si Asturias ay gumugol ng isang taon sa pag-aaral ng medisina bago lumipat sa pag-aaral ng abogasya sa Universidad de San Carlos de Guatemala sa Guatemala City. [9] Natapos niya ang kanyang kursong abogasya noong 1923 at nagwagi siya ng Gálvez Prize para sa kanyang sanaysay sa mga problema sa India. [2] Ipinagkaloob din kay Asturias ang Premio Falla dahil sa pagiging mahusay na estudyante ayon sa kanyang mga guro. Sa unibersidad na iyon, itinatag niya ang Asociación de Estudiantes Universitarios (Asosasyon ng mga Estudyante sa Unibersidad) at ang Asociación de estudiantes El Derecho (Asosasyon ng mga Mag-aaral ng Batas), bukod pa sa aktibong paglahok sa La Tribuna del Partido Unionista (Platform ng Unionista Party). [10] Ang ikalawang nabanggit na grupo ang nagdiskarilado ng diktadura ni Estrada Cabrera. [10] Ang parehong nabanggit na asosasyon na itinatag niya ay kinikilala naman bilang positibo na nauugnay sa patriyotismo sa Guatemala. [11] Sa larangan ng panitikan, ang paglahok ni Asturias sa lahat ng mga organisasyong ito ay nakaimpluwensya sa marami sa kanyang mga eksena sa El Señor Presidente. [10] Kaya naman si Asturias ay nasangkot sa pulitika; siya ay nagtrabaho bilang kinatawan ng Asociación General de Estudiantes Universitarios (Pangkalahatang Asosasyon ng mga Estudyante sa Unibersidad), at naglakbay sa El Salvador at Honduras para sa kanyang bagong trabaho. Noong 1920, nakilahok si Asturias sa pag-aalsa laban sa diktador na si Manuel Estrada Cabrera. Habang nag-aaral sa El Instituto Nacional de Varones (Ang Pambansang Institusyon para sa Kalalakihan), gumampan siya ng aktibong papel, tulad ng pag-oorganisa ng mga welga sa kanyang mataas na paaralan, sa pagbagsak ng diktadura ni Estrada Cabrera. Nilikha niya at ng kanyang mga kaklase ang kilala na ngayon na "La Generación del 20" (Ang Pagbuo ng 20). [13]
 
Ang pang-unibersidad na tesis ni Asturias na "Ang Problemang Panlipunan ng mga taga-India," ay inilathala noong 1923. [14] Matapos matanggap ang kanyang antas na abogasya sa parehong taon, si Asturias ay lumipat sa Europa. Una niyang binalak na manirahan sa Inglaterra at pag-aralan ang pampulitikang ekonomiya, ngunit nagbago ang kanyang isip. [9] Di-nagtagal, lumipat siya sa Paris, kung saan nag-aral siya ng etnolohiya sa Sorbonne (Unibersidad ng Paris) at naging isang dedikadong surrealista sa ilalim ng impluwensiya ng Pranses na makata at pampanitikang teorista na si André Breton. [15] Habang naroon, naiimpluwensyahan siya ng mga pagtitipon ng mga manunulat at maka-sining sa Montparnasse, isang lugar sa Paris, at nagsimula siyang magsulat ng mga tula at kathambuhay. Sa panahong ito, nagkaroon ng malalim na pagmamalasakit si Asturias para sa kulturang Mayan at noong 1925 ay nagtrabaho siya upang isalin ang banal na teksto ng Mayan, ang Popol Vuh, sa Espanyol, isang proyekto na kanyang ginugol sa loob ng apatnapung taon. [16] Nagtatag din siya ng magasin habang nasa Paris at ito ay pinamagatang Tiempos Nuevos o New Times. [17] Si Asturias ay nanatili sa Paris sa loob ng sampung taon.
 
Noong 1930, inilathala ni Asturias ang kaniyang unang nobelang pinamagatang “Leyendas de Guatemala”. [18] Pagkalipas ng dalawang taon sa Paris, si Asturias ay nakatanggap ng Sylla Monsegur Prize para sa pagsalin niya ng Leyendas de Guatemala sa wikang Pranses. [19] Noong ika-14 ng Hulyo, 1933, siya ay bumalik sa Guatemala pagkalipas ng sampung taon sa Paris.[20]
Noong ika-14 ng Hulyo, 1933, siya ay bumalik sa Guatemala pagkalipas ng sampung taon sa Paris.[20]
 
 
'''Mga Tala'''
 
1. Royano Gutiérrez, 1993
 
2. Callan, p.11
 
3. Martin 2000, pp. 481–483
 
4. "Mis padres eran bastante perseguidos, pero no eran conjurados ni cosa que se parezca." Qtd. in Martin 2000, pp. 482
 
5. Martin 2000, pp. 483
 
6. Carrera 1999, p. 14
 
7. Franco 1989, p. 865
 
8. Callan 1970, p. 11
 
9. Westlake 2005, p. 65
 
10. Castelpoggi, p.15
 
11. Carrera 1999, p. 16
 
12. Castelpoggi, p. 14
 
13. Castelpoggi, p. 13
 
14. Frenz 1969. See "Biography". NobelPrize.org. Retrieved 2008-03-11.
 
15. McHenry 1993, p. 657
 
16. Callan, p. 12
 
17. Liukkonen 2002
 
18. Callan, see Chronology
 
19. Castelpoggi, p. 26
 
20. Castelpoggi, p. 16
 
 
'''Mga Sanggunian'''
 
Callan, Richard (1970). Miguel Angel Asturias. New York: Twayne. OCLC 122016.
Line 91 ⟶ 94:
 
Westlake, E. J. (2005). Our Land is Made of Courage and Glory. Illinois: Southern Illinois University Press. ISBN 978-0-8093-2625-9.
 
[[Kategorya:Miguel Angel Asturias]]
Kategorya (++): Miguel Angel Asturias (−) (±)Pages using ISBN magic links(+)
Menu ng paglilibot
Ferndy
Alerts (19)
Notices (6)
Usapan koBuradorMga nais koBetaBantayan koMga ambag koUmalis sa pagka-loginProyektoUsapanBasahinBaguhin ang batayanKasaysayandi-bantayan
Higit pa
Hanapin
 
Maghanap sa Wikipedia
Unang Pahina
Mga nilalaman
Napiling nilalaman
Mga kaganapan
Alinmang artikulo
Pakikihalubilo
Patungkol
Pamayanan
Kapihan
Mga huling binago
Magkaloob
Makipag-ugnayan
Tulong
Ilimbag/iluwas
Lumikha ng isang aklat
Ikargang-pakuha bilang PDF
Bersiyong maililimbag
Mga kagamitan
Mga nakaturo rito
Kaugnay na mga pagbabago
Mag-upload ng file
Mga natatanging pahina
Permanenteng kawing
Impormasyon ng pahina
 
Mga wika
Add links
Huling pagbabago: 09:02, 24 Mayo 2018.
Magagamit ang teksto sa ilalim ng Lisensyang Creative Commons Attribution/Share-Alike; maaaring mailapat ang karagdagang termino. Tingnan ang Takdang Gamit para sa mga detalye.
Patakaran sa paglilihimTungkol sa WikipediaMga pagtatanggiMga tagapagpaunladCookie statementBersiyong pantelepono