Sinaunang Panitikan sa Pilipinas: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
m Ibinalik ang mga pagbabago ni 203.87.156.168 (Usapan) patungo sa huling rebisyon ni Maskbot
Tatak: Rollback
No edit summary
Tatak: Binago sa mobile Pagbabago sa web gamit mobile
Linya 1:
{{Dead end|date=Pebrero 2014}}
 
Katulad ng maraming mga banyagang kabihasnan, mayroon nang '''panitikan sa Pilipinas noong unang mga kapanahunan'''. Nagbuhat ang panitikan ng Pilipinas mula sa sari-saring mga lipon at pangkat ng mga taong dumatingdjxkskkajsjsjdhdhhdbxbxbxbbxnxnsnumating sa mga kapuluan nito. May pagkaka-agwat-agwat na dumating sa sinaunang Pilipinas ang mga Negrito, mga Indones, at mga Malay. Ang baybayin, ang isa sa mga pagpapatibay na mayroonreal nang sistema ng pagsulat at pasalita sa sinaunangreally Pilipinas bago pa man dumating ang mga pangkat ng mga dayuhan nagmula sa Kanlurang bahagi ng mundo. Subalit karamihan sa mga naisulat na panitikang katha ng sinaunang mga tao sa Pilipinas ang sinunog ng mga Kastila. Nangabulok at natunaw naman ang ibang naisatitik sa ibabaw lamang ng mga balat ng punong kahoy at mga dahon ng mga halaman. May sarili nang panitikan angohhhg ating mga ninuno sa panahong ito. Alibata ang kadalasang ginagamit Gumagamit din sila ng mga biyas ng kawayan , talukap ng bunga o niyog at dahon at balat ng punungkahoy bilang sulatan at matutulis na bagay naman bilang panulat.
 
Ang mga uri ng panitikang sumibol at sumikat sa Pilipinas noong sinaunang panahon ay ang alamat, kuwentong bayan, epiko, mga awiting bayan, salawikain, karunungang bayan, sawikain, at bugtong.