Miguel Ángel Asturias: Pagkakaiba sa mga binago
Content deleted Content added
No edit summary |
|||
Linya 15:
Sa kabila ng kanilang mga pribilehiyo, sinasalungat ng tatay ni Asturias ang diktadura ni Manuel Estrada Cabrera, na namuno noong Pebrero 1898. Tulad ng naalaala ni Asturias, "Ang aking mga magulang ay pinag-usig, bagaman hindi sila nabilanggo o anumang uri".<ref>"Mis padres eran bastante perseguidos, pero no eran conjurados ni cosa que se parezca." Qtd. in Martin 2000, pp. 482</ref> Kasunod ng isang insidente noong 1904 kung saan, sa kanyang kapasidad bilang hukom, pinalaya ni Asturias Sr. ang ilang mga estudyante na inaresto dahil sa isang pagkagambala, nakipaglaban siya nang direkta sa diktador, nawala ang kanyang trabaho, at siya at ang kanyang pamilya ay napilitang lumipat noong 1905 sa bayan ng Salamá, ang kabisera ng kagawaran ng Baja Verapaz, kung saan nanirahan si Miguel Ángel Asturias sa bukid ng kanyang lolo't lola. <ref>Callan, p.11</ref> Dito unang nakilala ni Asturias ang mga katutubo ng Guatemala; ang kanyang nars, si Lola Reyes, ay isang kabataang katutubong nagbahagi sa kanya ng mga kuwento tungkol sa kanilang mga mito at mga alamat na sa kalaunan ay may malaking impluwensya sa kanyang mga gawain at sulatin. <ref>Martin 2000, pp. 483</ref>
Nang si Asturias ay siyam na taong gulang noong 1908, ang kanyang pamilya ay bumalik sa mga arabal ng
Noong 1922, itinatag ni Asturias at iba pang mga mag-aaral ang Popular University, isang proyektong pangkomunidad na kung saan "ang mga nakaririwasa ay hinihimok na mag-ambag sa pangkalahatang kapakanan ng pagtuturo ng mga libreng kurso sa mga salat sa buhay o mahihirap."<ref>Callan 1970, p. 11</ref> Si Asturias ay gumugol ng isang taon sa pag-aaral ng medisina bago lumipat sa pag-aaral ng abogasya sa Universidad de San Carlos de Guatemala sa Guatemala City.<ref>Westlake 2005, p. 65</ref> Natapos niya ang kanyang kursong abogasya noong 1923 at nagwagi siya ng Gálvez Prize para sa kanyang sanaysay sa mga problema sa India. <ref>Callan, p.11</ref> Ipinagkaloob din kay Asturias ang Premio Falla dahil sa pagiging mahusay na estudyante ayon sa kanyang mga guro. Sa unibersidad na iyon, itinatag niya ang Asociación de Estudiantes Universitarios (Asosasyon ng mga Estudyante sa Unibersidad) at ang Asociación de estudiantes El Derecho (Asosasyon ng mga Mag-aaral ng Batas), bukod pa sa aktibong paglahok sa La Tribuna del Partido Unionista (Platform ng
Ang pang-unibersidad na tesis ni Asturias na "Ang Problemang Panlipunan ng mga taga-India," ay inilathala noong 1923.<ref>Frenz 1969.</ref> Matapos matanggap ang kanyang antas na abogasya sa parehong taon, si Asturias ay lumipat sa Europa. Una niyang binalak na manirahan sa Inglaterra at pag-aralan ang pampulitikang ekonomiya, ngunit nagbago ang kanyang isip.<ref>Westlake 2005, p. 65</ref> Di-nagtagal, lumipat siya sa Paris, kung saan nag-aral siya ng etnolohiya sa Sorbonne (Unibersidad ng Paris) at naging isang dedikadong surrealista sa ilalim ng impluwensiya ng Pranses na makata at pampanitikang teorista na si André Breton.<ref>McHenry 1993</ref> Habang naroon, naiimpluwensyahan siya ng mga pagtitipon ng mga manunulat at maka-sining sa Montparnasse, isang lugar sa Paris, at nagsimula siyang magsulat ng mga tula at kathambuhay. Sa panahong ito, nagkaroon ng malalim na pagmamalasakit si Asturias para sa kulturang Mayan at noong 1925 ay nagtrabaho siya upang isalin ang banal na teksto ng Mayan, ang Popol Vuh, sa Espanyol, isang proyekto na kanyang ginugol sa loob ng apatnapung taon.<ref>Callan, p. 12</ref> Nagtatag din siya ng magasin habang nasa Paris at ito ay pinamagatang Tiempos Nuevos o New Times.<ref>Liukkonen 2002</ref> Si Asturias ay nanatili sa Paris sa loob ng sampung taon.
| |||