Eva Perón: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
mNo edit summary
WhiteStar2000 (usapan | ambag)
No edit summary
Tatak: Binago sa mobile Pagbabago sa web gamit mobile
Linya 5:
Ipinanganak siya sa isang maliit na bayan sa Argentina noong 1919, at sa taong 15 ay narating ni Eva Duarte ang pambansang kabisera, ang [[Buenos Aires]] kung saan siya nagsikap bilang isang aktres sa pelikula, radyo at entablado. Nakilala ni Eva Si Colonel [[Juan Perón]] noong 1944 sa isang kaganapan sa [[San Juan, Argentina]]. Ang dalawa ay nagpakasal noong 1945. Nasali si Eva Peron sa politika ng Argentina noong 1946 pagkatapos lamang ng unang paghalal kay Juan Perón bilang pangulo ng Argentina. Sa paglipas ng anim na taon, si Eva Perón ay naging pinakamakapangyarihan sa ''Unyong Pangkalakalan ng mga Maka-Peron''(Pro-Peronist trade unions). Hindi naglaon ay naitatag niya ang ''Eva Perón'', at ang pinakamalaking partidong pampolitika sa bansa, ang ''Partidong Kababaihang Peronista''.
 
Noong 1951, ipinakita ni Eva Perón na nais niyang payagan siya na tumakbo sa Tanggapan ng Pangalawang Pangulo ng Argentina. Dahil dito ay nakatanggap siya ng maraming suporta mula sa masang maka-Peron o ang mga [[descaminados]]. Subalit, ang mga oposisyon na mula sa [[militar]] ng Argentina at mga maiimpluwensiyang tao, at dahil na rin sa kanyang humihinang kalusugan, ay napigil ang kandidatura ni Eva Perón.
 
Noong 1952, mga ilang araw bago ang kanyang pagpanaw, binigyan si Eva Perón ng opisyal na titulo na ''Pinunong Pangkaluluwa ng Bayan''.<ref>[http://business.scotsman.com/topics.cfm?tid=76&id=1280992002 A nation seeks salvation in Evita] By Scotsman.com: "On 26 July, 1952, a hushed Argentina heard Eva Peron, the 'spiritual leader of the nation', had died, aged 33."</ref><ref>Fraser, Nicholas. Navarro, Marysa. Evita: The Real Life of Eva Peron. W.W. Norton & Company, New York, London. 1980, 1996. Page 158. "As Evita's health continued to deteriorate that month, the city of Quilmes resolved to change its name to 'Eva Peron', and Congress, after a special legislative session, devoted to eulogies of 'the most remarkable woman of any historical epoch', gave her the title Jefe Espiritual de la Nacion (Spiritual Leader of the Nation)."</ref><ref>Crassweller, Robert D. ''Perón and the Enigmas of Argentina''. W.W. Norton & Company, New York, London. 1980, 1996. Page 245. "A week later, on her thirty-third birthday, she received from Congress the title of Spiritual Leader of the Nation." ISBN 0-393-30543-0</ref></blockquote> Sinasabi naman ng ibang mga dalubhasa na si Eva Perón ang naging pinakamakapangyarihan at pinakamahalagang babae sa kasaysayan ng kanyang bansa.<ref>Fraser, Nicholas. Navarro, Marysa. Evita: The Real Life of Eva Peron. W.W. Norton & Company, New York, London. 1980, 1996. Page 196. "'Any artist has the right to create,' said the Interior Minister Carlos Ruckauf huffily. 'But when it deals with the most important woman in the history of the country - as no doubt Evita is - we want the right to debate with Stone.'"</ref>
 
== Kabataan ==