Andrés Bonifacio: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Tatak: Binago sa mobile Pagbabago sa web gamit mobile
m Ibinalik ang mga pagbabago ni 112.198.230.47 (Usapan) patungo sa huling rebisyon ni Rektdata
Tatak: Rollback
Linya 19:
Si '''Andrés Bonifacio y de Castro''' (30 Nobyembre 1863&nbsp;– 10 Mayo 1897) ay isang [[Mga Pilipino|Pilipinong]] makabayan at rebolusyonaryo. Binansagan siyang "Ama ng Katipunan". Siya ang nagtatag at lumaon naging ''Supremo'' ng kilusang [[Katipunan]] na naglayong makamtan ang kasarinlan ng Pilipinas mula sa [[Espanya]] at nagpasimula ng [[Himagsikang Pilipino]].<ref name="Agoncillo 1996">{{Harvnb|Agoncillo|1996}}{{Page needed|date=Marso 2009}}</ref><ref>{{Harvnb|Agoncillo|1990}}.</ref> Kinikilala rin siya ng ilang mga dalubhasa sa kasaysayan bílang unang Pangulo ng Pilipinas, subalit hindi siya opisyal na kinikilala.<ref name="guerreropp166-167">{{Harvnb|Guerrero|1998|pp=166–167}}.</ref><ref name="guerrero1996a">{{Harvnb|Guerrero|1996a|pp=3–12}}.</ref>
 
==Pagkabata at ang kaniyang Pamilya==
==Kasaysayan ni Andres Bonifacio==
 
Anak si Andres nina Santiago Bonifacio at Catalina de Castro ng [[Tondo, Maynila]], at panganay sa limang magkakapatid. Ang kaniyang mga kapatid ay sina Ciriaco, Procopio, Troadio, Esperidiona at Maxima. Mananahi ang kaniyang ama na naglingkod bílang ''teniente mayor'' ng Tondo, Maynila, samantalang ang kaniyang ina ay isang mestisang ipinanganak mula sa isang Kastilang ama at isang inang may Pilipinong may lahing Tsino, bílang kaugalian, isinunod ang pangalan niya sa kapistahan ng santo ng araw ng kaniyang kapanganakan, si [[San Andres]].
Linya 35:
Dahil sa ang mga kasapi ng Magdalo ay mga may kayang tao sa hilagang-kanlurang bahagi ng Kabite at kanilang mga taga-sunod, ayaw nila kay Andres Bonifacio sapagkat ito ay isang laki sa hirap at ayaw nilang tanggapin na sila ay pinamumunuan ng isang mahirap na kagaya ng Supremo kaya't minamaliit nila ang kakayahan nito. Nang sinubukan ng mga kasapi ng lupon ng mga Magdalo na usisain ang kakayahan ni Andrés Bonifacio na gawin ang tungkulin ng isang Tagapangasiwa ng Panloob, na ayon sa kanila ay gawain lámang ng isang abogado, nainsulto si Bonifacio. Idineklara ng Supremo, bílang pangulo ng Katipunan, na walang bisa ang naganap na eleksiyon dahilan sa pandaraya sa botohan ng mga Magdalo. Dahil dito, kinasuhan si Bonifacio ng sedisyon at pagtataksil ng mga Magdalo. Habang hindi pa naka-aalis ng Cavite, siya ay ipinahuli at ipinapatay ni [[Emilio Aguinaldo|Aguinaldo]] sa kaniyang mga tauhan. Iniutos kay [[Mariano Noriel]] na ibigay ang hatol sa isang selyadong sobre kay Lazaro Makapagal. Iniutos ang pagbaril kay Bonifacio kasáma ang kaniyang kapatid na laláking si [[Procopio Bonifacio]] noong 10 Mayo 1897 malapit sa Bundok Nagpatong (o [[Bundok Buntis]]).
 
Noong 1918, sinikap ng pamahalaan ng Pilipinas na hanapin ang labi ni Andrés Bonifacio sa Maragondon. Ayon sa isang grupo ng mga opisyal ng pamahalaan, mga dáting rebelde at isang laláking nagpakilala bílang dáting kasambahay ni Bonifacio, nahanap daw ang kaniyang mga buto sa isang taniman ng kawáyan noong 17 Marso 1918. Inilagay ang mga labí sa hulíng pamamahala ng [[Pambansang Aklatan ng Pilipinas]], at itinipon ito sa [[Lumang Gusaling Batasan]] (ang kasalukuyang [[Pambansang Museo ng Pilipinas]]) hanggang sa nawala ang urna noong panahon ng [[Labanan sa Maynila (1945)|Labanan sa Maynila]] ng 1945. Gags for laugh Hahahahaha
 
==Katipunan==