Unang Konsilyo ng Nicaea: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
mNo edit summary
Lam-ang (usapan | ambag)
m fixed CS1 error, ce
Linya 17:
| documents = [[Kredong Niseno|Orihinal na Kredong Niseno]],<ref name="ReferenceB">''The Seven Ecumenical Councils'':39</ref> 20 [[batas kanon]],<ref name="ReferenceC">''The Seven Ecumenical Councils'':44-94</ref> at isang [[epistula]](liham)<ref name="ReferenceA" />
}} [[Image:Byzantinischer Mosaizist um 1000 002.jpg|thumb|Si EmperadorConstantine ay nagtatanghal ng isang representasyon ng siyudad ng [[Constantinople]] bilang pagkilala sa naitronong si Marya at sanggol na Hesus sa mosaiko ng simbahang ito. [[Hagia Sophia|St Sophia]], c. 1000).]]
Ang '''Unang Konsilyo ng Nicaea''' ang konsilyo ng mga obispong [[Kristiyano]] na tinipon sa [[Nicaea]] sa [[Bythinia]] sa kasalukuyang [[İznik]], [[Turkey]]. Ito ay tinipon ng emperador ng [[Imperyo Romano]] ]na si [[Constantino I]] noong 325 CE. Ang unang konsilyong ekumenikal na ito ang unang pagsisikap na magkamit ng kasunduan sa simbahang Kristiyano sa pamamagitan ng asemblea na kumakatawan sa buong sangkaKristiyanuhan.<ref name="dictionary">Richard Kieckhefer (1989). "Papacy". ''[[Dictionary of the Middle Ages]]''. {{ISBN |0-684-18275-0}}.</ref><ref>The very first church council is recorded in the book of [[Acts 15|Acts chapter 15]] regarding circumcision.</ref> Ang pangunahing mga naisakatuparan nito ang paglutas sa isyu ng [[Trinitarianismo]] ng kalikasan ni [[Hesus]] at ang kanyang relasyon sa Diyos Ama,<ref name="ReferenceB" /> ang paglikha ng unang bahagi ng [[Kredong Niseno]], paglutas ng pagkwenta ng petsa ng [[Easter]] at pagpapalaganap ng maagang [[batas kanon]].<ref name="ReferenceA" /><ref name="ReferenceC" /><ref>{{ws|"[[s:Catholic Encyclopedia (1913)/The First Council of Nicaea|First Council of Nicea]]" in the 1913 ''Catholic Encyclopedia''}}</ref><ref>{{cite web|url= http://www.1911encyclopedia.org/Council_of_Nicaea|title= Council of Nicea in the 1911 Encyclopædia Britannica|work=www.1911encyclopeida.org|accessdate=marchMarso 14, 2010}}</ref>
 
Tinipon ni Emperador Constantine ang konsilyong ito upang lutasin ang kontrobersiyal na isyu ng relasyon sa pagitan ni [[Hesus]] at ng Diyos Ama. Ninais ni Constantine na itatag ang isang pangkalahatang kasunduan dito. Ang mga kinatawan nito ay nagmula sa buong Imperyo Romano at pinansiyal na sinuportahan ng Emperador. Bago ng konsilyong ito, ang mga obispo ay nagdadaos ng mga lokal na konsilyo gaya ng [[Konsilyo ng Herusalem]] ngunit walang isang pangkalahatan o unibersal, o ekumenikal na konsilyo. Ang konsilyo ay gumawa ng isang kredo na orihinal na [[Kredong Nicene]] na tumanggap ng halos nagkakaisang suporta. Ang paglalarawan ng konsilyo ng "tanging bugtong na anak ng diyos" na si Hesus na [[homoousios]](parehong substansiya) sa diyos ama ang naging pamantayan ng [[Trinitarianismo]]. Sinagot ng konsilyo ang isyu ng pagpepetsa ng [[Easer]], kumilala sa karapatan ng see ng [[Alexandria]] sa huridiksiyon sa labas ng sarili nitong probinsiya(bilang analohiya sa hurisdiksiyong sinanay sa Roma) at ang mga prerogatibo ng mga iglesia sa Antioch at sa iba pang mga probinsiya <ref>[http://www.piar.hu/councils/ecum01.htm canon 6]</ref> at nag-aproba ng kustombre kung saan ang Herusalem ay pinarangalan nang walang dignidad na metropolitan.<ref>[http://www.piar.hu/councils/ecum01.htm canon 7]</ref>
 
Ang konsilyong ito ay tinutulan ng mga [[Arian]] at sinubukan ni Constantine na pagkasunduin si [[Arius]](kung saan ipinangalan ang [[Arianismo]]) sa simbahan. Kahit nang mamatay si Arius noong 336 CE, isang taon bago ang kamatayan ni Constantine, ang kontrobersiya ay nagpatuloy kung saan ang iba't ibang mga magkakahiwalay na pangkat ay yumakap sa iba't ibang mga simpatyang Arian sa isang paraan o iba.<ref name="ReferenceA">"Arianism." Cross, F. L., ed. The Oxford dictionary of the Christian church. New York: Oxford University Press. 2005</ref> Noong 359 CE, ang isang dobleng konsilyo ng Silangan at Kanlurang mga obsipo ang nagpatibay ng isang pormula na nagsasaad na ang Ama at Anak ay magkatulad ayon sa mga kasulatan na isang pagtatagumpay ng Arianismo.<ref name="ReferenceA"/> Nag-rally ang mga kalaban ng Arianismo ngunit ang Unang Konsilyo ng Constantinope noong 381 CE ang huling pagkapanalo ng ortodoksiyang Nicene sa Imperyo Romano bagaman ang Arianismo ay kumalat na sa panahong ito sa mga tribong Alemaniko kung saan ito ay unti unting naglaho pagkatapos ng konbersiyon ng mga [[Frank]] sa Katolisismo noong 496 CE.<ref name="ReferenceA"/>
==Kontrobersiyang Arianismo==
{{main|Arianismo}}