Ang '''pagganap''', '''pag-batoakto''', o '''pag-sipaarte''' (Ingles: ''acting'') ay ang gawain o pagkilos na isinasagawa ng isang [[aktor]] o ng isang [[aktres]], na mga taong nasa larangan ng [[teatro]], [[telebisyon]], [[pelikula]], o anumang iba pang mga midya ng [[pagkukuwento]] at nagsasalaysay ng kuwento sa pamamagitan ng paglalarawan o ng isang [[tauhan (sining)|tauhan]] at, sa pangkaraniwan, ay [[Speech communication|nagsasalita]] o [[umaawit]] ng nakasulat na teksto o [[dula]]. Sa [[mundong Kanluranin]], ang karamihan sa maagang mga sanggunian na sumisiyasat sa [[sining]] ng pag-arte ({{lang-el|ὑπόκρισις}}, ''hypokrisis'') ay tumatalakay nito bilang isang bahagi ng [[retoriko]] (karunvdhsbzungankarunungan o kasanayan sa pagsasalita).<ref>Csapo at Slater (1994, 257); ''hypokrisis'', na ang literal na kahulugan ay "pagganap," ay ang ginamit na salita sa loob ng mga talakayan na may pagpapahayag na [[retorikal]].</ref>
