Filomena: Pagkakaiba sa mga binago

Ang inskripsiyon sa tatlong mga baldosang na nagbigay ng pangalang "Filumena" ay mula noong kalagitnaan o huling kalahati ng ikalawang dantaon,<ref name=CathEnc/> habang ang katawang natagpuan ay mula sa ika-apat na dantaon, noong tapos na ang mga pang-uusig sa mga Kristiyano.<ref name=EncSanti/> Hindi lamang ang pangalan kundi ang dahon, ang dalawang mga angkla at ang palmang nagpapalamuti sa tatlong mga baldosa, at pinaniwalaang tumutukoy na isang martir si Filumena (bagamat pinabulaanan na ang kinakailangang kaugnayan ng mga sagisag na ito sa pagkamartir), ay walang kaugnayan sa taong natuklasan ang kaniyang mga labi.<ref name=CathEnc/> Ang pagkakalat ng kaayusan ng mga baldosa ay isang karaniwang gawain ng mga sakristan ng ika-apat na dantaon habang gumagamit muli ng mga kagamitang naka-ukit na, na may layuning itukoy na hindi ito ang parehong tao na nakalibing sa lugar na ito.

 

 

Pinagtatalunan ng paroko ng dambana sa Mugnano del Cardinale ang mga pag-aaral na ito. Pagkarang iniulat ang kapasiyahan ng Sagradong Kongregasyon ng mga Rito noong 1961 bilang bunga ng mga pag-aaral ng mga iskolar, sinabi sa ''Enciclopedia dei Santi'' na mayroon pa ring mga himalang naganap at opisyal na pagkilalang ibinigay ng Simbahang Katolika noong ika-19 na dantaon, ang pansariling debosyon kay Filomena ng mga santo papa at taong naging santo kalaunan, at ang malawak na debosyong nananatili pa rin, lalo na sa Mugnano del Cardinale sa Diyosesis ng Nola, kung saang patuloy na dumadagsa ang mga peregrino mula sa lahat ng dako ng mundo, kaya nagpapakita ito ng litaw na matinding debosyon.<ref name=EncSanti/>