Tagagamit:Kkiske95/Tokugawa Yoshinobu

Prinsipe Tokugawa Yoshinobu
徳川 慶喜
Si Tokugawa Yoshinobu bilang shōgun, 1867
Shōgun
Nasa puwesto Agosto 29, 1866 – Nobyembre 19, 1867
Monarko	Kōmei Meiji
Nakaraang sinundan	Tokugawa Iemochi
Sinundan ni	Ipinawalang-bisa Itō Hirobumi (punong ministro)
Kinatawan ng House of Peers
Nasa puwesto 1902–1910
Pansariling detalye
Ipinanganak	28 Oktubre 1837(1837-10-28) Edo
Namatay	22 Nobyembre 1913(1913-11-22) (edad 76) Bunkyō
Himlayan	Sementeryong Yanaka
Pangalang Hapones
Kanji	徳川 慶喜
Hiragana	とくがわ よしのぶ
Katakana	トクガワ ヨシノブ
Mga transkripsyon Romanisasyon Tokugawa Yoshinobu

Si Prinsipe Tokugawa Yoshinobu (徳川 慶喜, kilala rin bilang Keiki; Oktubre 28, 1837 – Nobyembre 22, 1913) ay ang ika-15 at kahuli-hulihang shōgun ng Shogunatong Tokugawa sa Hapon. Naging bahagi siya ng kilusang naglayon na ireporma ang matandang shogunato, ngunit ito ay hindi nagtagumpay. Matapos siya magbitiw sa puwesto noong 1867, siya ay nagretiro at umiwas mula sa atensyon ng publiko magmula noon.

Kabataan

Ipinanganak sa Edo si Tokugawa Yoshinobu bilang Matsudaira Shichirōmaro, ang ikapitong anak na lalaki ng daimyō ng dominyo ng Mito na si Tokugawa Nariaki. Isa ang kanilang pamilya sa gosanke, ang tatlong pangunahing sangay ng angkang Tokugawa na maaaring pagpilian ng uupo bilang shōgun. Bahagi rin ang ina niya na si Prinsesa Arisugawa Yoshiko ng pamilyang Arisugawa-no-miya, isang sangay ng angkang imperyal; bunga nito, si Yoshinobu ay kamag-anak ni Emperador Ninkō, na nanungkulan noong panahong iyon. Pitong buwang gulang si Shichirōmaro nang siya ay ihatid sa Mito noong 1838 upang ipag-aral. Doon siya tinuruan sa panitik at sining pandigma, pati na sa mga saligan ng politika at pamamahala sa paaralan ng dominyong iyon, ang Kōdōkan.

Si Yoshinobu na naka-damit panseremonya

Sa pag-uudyok ng kanyang ama, inampon si Shichirōmaro ng pamilyang Hitotsubashi upang mabigyan ng mas malaking tsansang maluklok sa pagka-shōgun at pinangalangang Akimune. Isa naman ang mga Hitotsubashi sa gosankyō, ang tatlong karagdagang sangay ng angkang Tokugawa. Noong 1847, naging pinuno si Akimune ng pamilya nang siya ay maideklarang binata at mabigyan ng kanyang ranggo sa korteng imperyal. Muli ring pinalitan ang kanyang pangalan, ngayon bilang Yoshinobu. Nang mamatay ang ika-13 shōgun na si Iesada noong 1858, ininomina si Yoshinobu bilang kasunod nito sa puwesto, dahil sa diumanong galing at bisa niya sa pangangasiwa sa kanyang angkan. Subalit, nanalo ang kalaban nitong panig na pinamunuan ni Ii Naosuke. Nailuklok sa puwesto ang kanilang kandidato na si Tokugawa Yoshitomi, na siyang nanungkulan bilang ika-14 na shōgun na si Iemochi.

Naging talamak ang kapabayaan at pamumulitika sa pamahalaang Tokugawa sa pamumuno ni Ii. Nang siya ay paslangin noong 1860, ibinalik si Yoshinobu bilang pinuno ng pamilyang Hitotsubashi, at kalauna'y itinalaga bilang tagapagtanggol ng shōgun (将軍後見職, shōgun kōken-shoku). Kasabay nito, naluklok din ang dalawa niyang pinakamalapit na kaalyado, sina Matsudaira Yoshinaga at Matsudaira Katamori, sa matataas na posisyon: si Yoshinaga bilang tagapangasiwang politikal (政治総裁職, seiji sōsai-shoku), at si Katamori bilang punong tagapagtanggol ng Kyoto (京都守護職, Kyoto shugoshoku). Sama-sama nilang nagsagawa ng mga hakbang upang sugpuin ang kaguluhan sa paligid ng Kyoto, at nagtipon ng mga kaalyado upang kalabanin ang mapaghimagsik na dominyo ng Chōshū. Naging mahalaga silang tagapagtaguyod ng kōbu gattai, ang pagkakasundo ng shogunato at korte imperyal.

Noong 1864, hinirang si Yoshinobu bilang pinuno para sa pagtatanggol sa palasyong imperyal (禁裏御守衛総督, kinri go-shuei sōtoku). Noong taon ding iyon, tinalo niya ang puwersa ng Chōshū sa binansagang Insidenteng Kinmon sa tulong ng koalisyon ng mga dominyo ng Aizu at Satsuma.

Shōgun (1866–1867)

Ang misyong militar ng Pransya sa Hapon, na inanyayahan ni Tokugawa Yoshinobu para sa modernisasyon ng kanyang hukbo, noong 1867

Matapos mamatay ni Tokugawa Iemochi noong 1866, napili si Yoshinobu na humalili sa kanya at naging ika-15 shōgun. Nag-iisa siya sa mga ito na ni minsang nanungkulan mula sa Edo; ni hindi siya nakatapak sa Kastilyo ng Edo bilang shōgun. Sa kanyang pagkaupo, agad siyang nagsimula ng mga malawakang pagbabago upang maireporma at palakasin ang pamahalaang Tokugawa. Halimbawa na nito ang paghingi ng tulong mula sa Ikalawang Imperyong Pranses, sa pamamagitan ng pagsagawa ng armeriya sa Yokosuka sa pangangasiwa ni Léonce Verny, at ang pagpapadala ng isang misyong militar upang imodernisa ang mga hukbo ng shogunato.

Pinalakas ang mga hukbong katihan at dagat, parehong binuo sa ilalim ng mga Tokugawa, sa tulong ng mga Ruso, pati na ng Misyong Tracey mula sa Royal Navy ng Inglatera. Nakalakap din ang pamahalaan ng armas at kagamitan mula sa Estados Unidos. Naging pananaw ng marami na patungo na sa panibagong lakas at kapangyarihan ang shogunatong Tokugawa. Subalit, bumagsak din ito paglaon ng kulang ng isang taon.

Digmaang Boshin (1868–69)

[[Kategorya:Mga pinagmulan sa wikang Hapones ng CS1 (ja)]] [[Kategorya:Gumagamit ang CS1 ng sulat sa wikang Hapones (ja)]] [[Kategorya:Samurai]] [[Kategorya:Namatay noong 1913]] [[Kategorya:Ipinanganak noong 1837]] [[Kategorya:Mga artikulong naglalaman ng teksto sa wikang Hapones]]