Banal na Bata ng Cebu: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Delfindakila (usapan | ambag)
Delfindakila (usapan | ambag)
Linya 28:
 
Ilang araw pagkatapos ng binyag, nagsagawa si Magellan ng isang ekspedisyong pandigmaan sa ngalan ng bagong pangalang Carlos,<ref>{{cite book|author=Mark A. Stevens|title=Merriam-Webster's Collegiate Encyclopedia|url=https://books.google.com/books?id=V2d12iZkgOwC&pg=PA305|year=2000|publisher=Merriam-Webster|isbn=978-0-87779-017-4|page=305}}</ref> nilusob ang Pulong Mactan at sinunog ang mga nayon na nilabanan. Ang mga mamamayan na pinamunuan ni Lapu-Lapu ay sinalag ang mga lusob ni Magellana na may puwersa, at namatay si Magellan noong Abril 27, 1521 sa [[Labanan sa Mactan|Labanan ng Mactan]], halos tatlong linggo pagkatapos ng kanyang pagdating sa Pilipinas.<ref>{{cite book|author=Samuel Eliot Morison|title=Ang Mga Dakilang Manggagalugad: Ang Europeong Pagtuklas ng Amerika|url=https://books.google.com/books?id=JnotvLHX80gC&pg=PA641| year=1986| publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-504222-1|pages=641–644}}</ref> Pagkatapos ng kamatayan ni Magellan, iniwan ng kanyang mga kasamahang Kastila.<ref>{{cite book|author=Samuel Eliot Morison|title=Ang Mga Dakilang Manggagalugad: Ang Europeong Pagtuklas ng Amerika|url=https://books.google.com/books?id=JnotvLHX80gC&pg=PA645 |year=1986| publisher=Oxford University Press|isbn=978-0-19-504222-1|pages=645–653}}</ref>
 
Ang sumunod na ekspedisyong Kastila ay dumating noong Abril 27, 1565, muli upang makakuha ng isang panghahawakan para sa kolonya upang mangalakal ng mga sangkap-pampalasa, at ito ay pinamunuan ni [[Miguel Lopez de Legazpi]]. Inato niya ng isang mapayapang kolonisasyon, nguni't ang mga pagsisikap nito ay tinanggihan. Pinutukan niya ang Cebu at sinunog ang bayan sa baybayin na nakawasak ng 1,500 tahanan at marahil nakapatay ng 500 katao.<ref>{{cite book|author=Nicholas Tarling|authorlink=Nicholas Tarling|title=Ang Kasaysayang Cambridge ng Timog-Silangang Asya|url=https://books.google.com/books?id=GIz4CDTCOwcC&pg=PA85|year=1999|publisher=Cambridge University Press|isbn=978-0-521-66370-0|pages=85–86}}</ref> Sa mga labi ng pagkasira nito, natagpuan ni Juan Camus, isang marinerong Kastila, ang imahen ng Santo Niño sa isang kahong gawa sa pino. Ayon sa lokal na alamat, ang kaligtasan ng imahen ay nakita bilang tanda ng himala ng mga mananakop, at magmula noon ito ay pinaniwalaang may mapaghimalang kapangyarihan.<ref>{{cite book|author=Sally Ann Ness|title=Katawan, Kilusan, at Kultura: Kinestetiko at Biswal na Simbolismo sa Pamayanang Pilipino|url=https://books.google.com/books?id=ctOtCwAAQBAJ&pg=PA62 |year=2016| publisher= University of Pennsylvania Press|isbn=978-1-5128-1822-2|pages=62–63}}</ref>
 
Ang imahen ng Santo Niño ay pinakalumang nakaligtas na relikong Katoliko sa Pilipinas, kasama ng [[Krus ni Magallanes|krus ni Magallanes]].<ref name="Brockman2011p494">{{cite book|author=Norbert C. Brockman|title=Ensiklopedia ng mga Banal na Lugar, Ika-2 Paglilimbag |url=https://books.google.com/books?id=ZNZ15Oow8XcC&pg=PA494 |year=2011|publisher=ABC-CLIO|isbn=978-1-59884-655-3|pages=494–495}}</ref> Itinayo ang simbahan upang bahayin ang Santo Niño sa lugar na natagpuan ang imahen ni Juan Camus. Ang simbahan ay unang ginawa sa kawayan at bakawan at inaangking pinakalumang parokya sa [[Pilipinas]]. Itinayo ulit ito kalaunan, at itinaas ito ni [[Papa Pablo VI]] sa katayuan ng Basilikang Minor sa Ika-400 Pagdiriwang ([[Wikang Kastila|Kastila]]: ''Basílica Menor del Santo Niño'').<ref name=birgit15/>
 
==Pagsang-ayong pampuntipika==