Rusya: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Glennznl (usapan | ambag)
Glennznl (usapan | ambag)
m Kawing
Linya 183:
Sa alyansa sa iba't-ibang European bansa, nakipaglaban ang Imperyong Ruso sa Napoleonikong Pransiya. Dahil mga ambisyon ni Emperador Napoleon ng Pransiya na tahimikin ang Russia at sa pagkaabot ng karurukan ng kapangyarihan ng Emperador noong 1812, nabigo nang abang-aba na ang kasundaluhan ni Napoleon at ang pagtutol sa kumbinasyon sa mga matinding malamig ng Rusong taglamig na humantong sa isang nakapipinsalang pagkatalo ng manlulupig, kung saan higit sa 95% bahagdan ng Grande Armée ay nawala.<ref>{{cite web|title=Ruling the Empire|publisher=Library of Congress|url=http://countrystudies.us/russia/5.htm|accessdate=27 Disyembre 2007}}</ref> Sa pamumuno nina Mikhail Kutuzov at Barclay de Tolly, ang hukbong Ruso ang nagpaalis kay Napoleon mula sa bansa at pinalayas sa pamamagitan ng Koalisyong Europa sa digmaan ng Sixth Coalition, sa wakas ng pagpasok ng Paris. Ang mga kasapi ng Kongreso ng Vienna, na sinalian nina Tsarenong Alehandro I at Emperador Francisco I ng Austria, ang nagguhit ng bagong mapa ng Europa pagkatapos ng pagkatalo ni Emperador Napoleon sa digmaan.
 
Ang mga opisyal ng Napoleonik Wars nagdala ng mga ideya ng liberalismo bumalik sa Russia sa kanila at tinangka upang paikliin sar's kapangyarihan sa panahon ng abortive Decembrist aalsa ng 1825. Sa katapusan ng mga konserbatibo paghahari ni Nicolas ko (1825–1855) isang tugatog panahon ng Russia's kapangyarihan at impluwensiya sa Europa ay ginulo ng pagkatalo sa Krimeano War . Nicholas's kahalili Alexander II (1855–1881) enacted makabuluhang pagbabago sa bansa, kabilang ang palayain reporma ng 1861 ; mga Great pagbabagong spurred [[industriyalisasyon]] at modernized ang Russian hukbo, na kung saan ay matagumpay na liberated Bulgaria mula sa Turko tuntunin sa [[1877–78 Russo-Turkish War ]].
 
Ang huli 19th siglo nakita ang tumaas ng iba't ibang sosyalistang kilusan sa Rusya. Alexander II ay napatay sa 1881 sa pamamagitan ng rebolusyonaryong terorista, at ang paghahari ng kaniyang anak Alexander III (1881–1894) ay mas liberal ngunit mas mapayapa. Ang huling Russian Emperador, Nicholas II (1894–1917), ay hindi nagawang, gayunpaman, upang maiwasan ang mga kaganapan ng mga Russian Revolution ng 1905 , na-trigger ng hindi matagumpay na mga Russo-Japanese War at ang demonstration insidente kilala bilang marugo Linggo . Ang pag-aalsa ay ilagay down, ngunit ang mga pamahalaan ay sapilitang upang payagan pangunahing reporma, kabilang ang pagbibigay ng kalayaan ng pananalita at pagpupulong , ang legalisasyon ng mga partidong pampolitika at ang pagbuo ng isang inihalal na pambatasan katawan, ang Estado Duma ng Russian Empire .