Pagpapaliwanag: Pagkakaiba sa mga binago

 

Maaaring maikli lamang ang panahong kailangan sa pagpapaunawa ng mga kabuuan o bahagi ng mga talumpati. Noong mga labinlimang taon na ang nakararaan, tumatagal ng 20 hanggang 30 minuto ang pagpapaliwanag, subalit sa ngayon ay itinuturing nang mahaba ang 10 o 15 mga minuto. Kadalasan, hindi nalalaman ng taong magtatalumpati na maaari siyang magsalita ng mahaba o matagal bago maisagawa ng tagapagunawa ang pagpapaliwanag-salin, kung kaya’t maaaring huminto sa bawat pangungusap ang nagtatalumpati para hintayin ang pagtatapos na ginagawa ng tagapagpaunawa. Kadalasan din, hinihiling ng tagapagpaunawa na himintil ang nagtatalumpati sa bawat pangungusap; dahil sa pamamaraang ito (pangungusap-sa-bawat-pangungusap na pagpapaliwanag), nangangailangan lamang ng bahagyang pagsasaulo ng mga pananalita sa talumpati. Ngunit, may kakulangan din ang pamamaraan ng pagsasalin ng bawat pangungusap, sapagkat hindi naririnig ng tagapagpaunawa ang kabuuan o buod ng talumpati, kung kaya’t mas mahirap itatag ang tumpak na kahulugan ng mensahe ng talumpati, dahil nagkakaroon ng limitasyon sa magagamit na mga tamang pananalita at talasalitaan. Karaniwang ginagamit ang pamamaraang ito sa pagbibigay-kahulugan ng mga talumpati, pagpapahayag na itinatala o hinahagip ng mga aparatong grabador, paglalahad sa harap ng hukuman, pakikipanayam sa trabaho o sa panggagamot. Pinapahintulutan na maunawaan muna ng tagapagpaunawa ang kabuuan ng mensahe ng talumpati o paglalahad (na nasa pinagmumulang wika) bago niya isagawa ang pagpapaliwanag patungo sa puntiryang wika; dahil nakapagbibigay ito ng higit na makakatotohanan, tumpak, at mas nauunawaang pagpapaliwanag. Kung kaya’t mas mainam ito kung ikukumpara sa sabayang pagpapaliwanag.

 

==Saan naghahanap-buhay ang mga tagapagpaunawa==