Kaharian ng Inglatera: Pagkakaiba sa mga binago

 

Ang tunay na listahan ng mga monarkong Ingles ay nagsimula kay [[Egbert ng Wessex]] noong 829. Sa panahon ni [[Eadred ng Inglatera|Eadred]] noong 945, hindi pa ganap ang pag-iisa ng pitong kaharian ng Inglatera. Ang [[Prinsipalidad ng Gales]] ay napasailalim ng koronang Ingles noong 1284 sa pamamagitan ng Batas Rhuddlan, at noong 1301, itinalaga ni Eadred ang kanyang panganay na anak na lalaki, si Edward ng Caernarfon bilang [[Prinsipe ng Gales]]. Buhat noon, maliban na lamang kay Edward III, ang pinakamatandang anak na lalaki na ang nagmana ng titulong iyon. Pagkatapos mamatay ni [[Elizabeth I ng Inglatera|Elizabeth I]] noong 1603, ang mga korona naman ng [[Scotland|Eskosya]] at Inglatera ay pinag-isa ni [[James I ng Inglatera (James VI ng Scotland)|James I at VI]]. Sa bisa ng isang batas, tinawag ni James I ang kanyang sarili bilang ''Hari ng Gran Britanya''. Noong 1707, tuluyan nang napag-isa ang Scotland at Inglatera sa bisa ng [[Batas ng Pag-iisa ng 1707]] at tinawag ang buong bansa bilang [[Nagkakaisang Kaharian ng Gran Britanya]]. Noong 1801, sumama ang [[Kaharian ng Irlanda]] sa unyon at tinawag naman itong [[Nagkakaisang Kaharian ng Gran Britanya at Irlanda]].