Pagkilala ng padron: Pagkakaiba sa mga binago

Sa pormal na paglalarawan, ang problema ng [[pinapatnubayang pagkatuto|pinapatnubayang]] pagkilala ng paterno ay maaaring magsaad ng sumusunod: Sa isang ibinigay na hindi alam na [[punsiyon (matematika)|punsiyon]] na <math>g:\mathcal{X}\rightarrow\mathcal{Y}</math> (ang saligang katotohan) na nagmamapa ng mga instansiyang input na <math>\boldsymbol{x} \in \mathcal{X}</math> sa mga tatak na output na <math>y \in \mathcal{Y}</math> kasama ang sinasanay na data na <math>\mathbf{D} = \{(\boldsymbol{x}_1,y_1),\dots,(\boldsymbol{x}_n, y_n)\}</math> na ipinagpalagay na kumakatawan sa mga tumpak na halimbawa ng pagmamapa, ay lumilikha ng punsiyong <math>h:\mathcal{X}\rightarrow\mathcal{Y}</math> tumatantiya na pinakamalapit hangga't maaari ang tamang pagmamapang <math>g</math>. (Halimbawa, kung ang problem ay pagsala ng [[Pag-spam|spam]], kung gayon ang <math>\boldsymbol{x}_i</math> ay isang pagkakatawan ng email at ang <math>y</math> ay "spam" o "hindi spam". Sa [[teoriyang desisyon]], ito ay tinutukoy sa pagtukoy ng isang [[punsiyong kawalan]] na nagtatakda ng isang spesipikong halaga sa "kawalan" na nagreresulta sa paglikha ng maling tatak. Ang layunin kung gayon ay paliitin ang [[ekspektasyong halaga|ekspektasyong]] kawalan na ang ekspektasyon ay kinuha sa [[distribusyong probablidad]] ng <math>\mathcal{X}</math>. Sa pagsasanay, kahit ang distribusyon o ang punsiyon ng saligang katotohanang <math>g:\mathcal{X}\rightarrow\mathcal{Y}</math> ay eksaktong alam ngunit maaari lamang empirikal na kwentahin sa pamamagitan ng pagtitipon ng isang malaking bilang ng mga sampol ng <math>\mathcal{X}</math> at tatakan ng kamay ang mga ito gamit ang tamang halaga ng <math>\mathcal{Y}</math>(ito ay isang matagal na proseso na tipikal ang paktor na naglilimita sa halaga ng data ng uring ito na maaaring tipunin). Ang partikular na punsiyong kawalan ay nakabatay sa uri ng tatak ng hinuhulaan. Halimbawa, sa kaso ng [[klasipikong (pagkatuto ng makina)|klasipikasyon]], ang simpleng [[kawalang punsiyong sero-isa]] ay hindi sapat. Ito ay simpleng tumutugon sa pagtatakda ng isang kawalang 1 sa anumang hindi tamang pagtatatak at katumbas sa pagkukwenta ng pagiging tumpak ng pamamaraang klasipikasyon sa ibabaw ng isang hanay ng mga sinusubukang data(i.e. bibilangin ang praksiyon ng mga instansiya na ang natutunang punsiyon <math>h:\mathcal{X}\rightarrow\mathcal{Y}</math> ay nagtatatak ng tama). Ang layunin ng pamamaraang pagkatuto ay upang palakihin ang sinsubukang pagiging tumpak sa isang tipikal na sinusubukang hanay.