Ati-Atihan: Pagkakaiba sa mga binago

 

Ang '''Pistang''' '''Ati-Atihan''' ay isang pistang Pilipino na ginaganap taun-taon sa Enero sa karangalan ng [[Santo Niño de Cebú|Santo Niño]] sa mga iilang bayan sa lalawigan ng [[Aklan]], Panay. Nagaganap ang pinakamalaking pagdiriwang sa ikatlong Linggo ng Enero sa bayan ng [[Kalibo]], ang kabisera ng lalawigan. Ang katagang Ati-Atihan ay nangangahulugang "tularan ang [[Mga Aeta|Ati]]", ang katutubong pangalan para sa mga [[Mga Aeta|Aeta]], ang mga unang nakipamayan sa Panay at mga iba pang bahagi ng kapuluan. Noong una, ang pista ay isang paganong pagdiriwang upang alalahanin ang Palitan ng Panay, kung saan nagtanggap ang mga Aeta ng mga regalo mula sa mga Borneanong [[Datuk|Datu]], na tumakas kasama ng kani-kanilang mga pamilya mula sa isang malupit na pinuno, kapalit ng pahintulot na makatira sa mga lupain ng mga Aeta. Nagdiwang sila sa pamamagitan ng sayaw at musika, at pininturahan ng mga Borneo ang kani-kanilang katawan gamit ang uling upang ipakita ang kanilang pasasalamat at pakikipagkaibigan sa mga Aeta na may maiitim na balat. Nang maglaon, binigyan ang pista ng ibang kahulugan ng simbahan—ang pagdiwang ng pagtanggap ng [[Kristiyanismo sa Pilipinas|Kristiyanismo]], na isinasagisag ng pagkarga ng imahe ng Santo Niño sa panahon ng prusisyon.