Ermita (nobela): Pagkakaiba sa mga binago

Hinggil sa isang babaeng Pilipino ang nobelang ito bagaman kapangalan ng isang pook sa [[lungsod ng Maynila]]. Tungkol ang balangkas ng kuwento sa isang anak na “putok sa buho” na nagmula sa isang mayamang mag-anak Nasa mga panitik ng istorya ang pagtalakay at pagsasalaysay ng mga paksang pang-moralidad, pagkakaroon ng pag-asa, kayamanan, paghihiganti, tungkulin at ang impluho ng [[Estados Unidos]] sa [[kalinangan]] at [[lipunan]] ng [[Pilipinas]]. Kapangalan ng isang lugar sa Maynila ang pangunahing tauhan na si Ermita Rojo. Ibig ni Ermi, ang palayaw ni Ermita Rojo, na maghiganti sa pamilya niyang biyolohikal – ang pinagmulan ng kaniyang pagiging “anak sa labas” sa pamamagitan ng pagganti sa kaniyang ina, tiyo, at tiya. Ginamit niya ang kaniyang kapangyarihan bilang isang babae ngunit sa paraan ng pagbebenta ng kaniyang puri, bilang isang babae na kung tawagin ay “kalapating mababa ang lipad”. Isa itong pagsilip sa buhay at pamumuhay sa Republika ng Pilipinas, kung saan matutunghayan ang karanasan ng tao sa ilalim ng mga katangian at anyo ng isang lipunang nalugmok dahil sa Ikalawang Digmaang Pandaigdig. Naririto ang kasaysayan ng Pilipinas bagaman kathang-isip lamang si Ermita “Ermi” Rojo. Kinatawan si Ermi ng isa sa mga biktima ng kasaysayan, karanasan, at karahasan ng ibang tao.<ref name=FSJ>José, F. Sionil. Ermita: A Filipino Novel, Solidaridad Publishing House : Maynila, 1988/1994, may 258 na mga pahina., ISBN 9718845127</ref>