Esperanto: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Televido (usapan | ambag)
No edit summary
Tatak: Binago sa mobile Pagbabago sa web gamit mobile
Televido (usapan | ambag)
No edit summary
Tatak: Binago sa mobile Pagbabago sa web gamit mobile
Linya 35:
}}</ref>Ang Polanyong optalmologo na si [[L. L. Zamenhof]] ang gumawa ng unang aklat patungkol sa Esperanto, ang ''Unua Libro,'' noong ika-26 ng Hulyo ng 1887. Ang pangalang Esperanto ay hango sa ''Doktoro Esperanto'' (ang "Esperanto" ay salitang Esperanto para sa "taong umaasa"), ang bansag na ginamit ni Zamenhof nang ilathala niya ang aklat. Layon niyang gumawa ng isang wika na madaling pag-aralan, patas sa lahat ng tao anumang lahi ang pinagmulan, at magtataguyod ng pandaigdigang kapayapaan at pagkakaunawaan sa lahat ng bansa.
 
Tinatayang mula 10 000 hanggang 2 000 000 ang nakakapagsalita at gumagamit ng Esperanto sa buong mundo, kabílangkabilang ang may 1000 na natutuhan ito bilang kanilang unang wika. Karamihan sa mga táongtaong gumagamit ng wikang ito ay galing sa [[Europa]], [[Silangang Asia]] at [[Timog Amerika]].<ref>Overview of the spread of Esperanto speakers [http://www.pasportaservo.org/monda-mapo worldwide] {{Webarchive|url=https://web.archive.org/web/20131115144559/http://www.pasportaservo.org/monda-mapo |date=2013-11-15 }}.</ref> Ang unang ''Pandaigdigang Pagpupulong ng Esperanto'' ay ginanap sa [[Pransiya]] noong 1905. Mula noon, taon-taong nagaganap ang pagpupulong na ito ng mga Esperantista (katawagan sa mga nagsasalita ng Esperanto) maliban sa mga taon na nagkaroon ng pandaigdigang digmaan. Bagama't wala pang bansa na nagtuturing sa Esperanto bilang pangalawang wika nito, ipinayo ang paggamit nito ng Akademiya ng Agham ng Pransiya noong 1921 at ng [[UNESCO]] noong 1954. Esperanto ang kasalukuyang gamit na wika sa pagtuturo sa Pandaigdigang Akademiya ng Agham sa [[San Marino]].
 
Ang Esperanto ay ang kasalukuyang wika ng pagtuturo ng mga Internasyonal na Akademya ng mga Agham sa San Marino.