Panahong Kamakura: Pagkakaiba sa mga binago

Content deleted Content added
Kkiske95 (usapan | ambag)
No edit summary
Glennznl (usapan | ambag)
No edit summary
Linya 1:
{{History of Japan}}
Nagsimula ang '''panahon ng Kamakura''' noong taong 1185. Panahon ito sa [[kasaysayan ng Hapon]] na kung saan nagsimula ang mga [[sugun|'''[[sugun]]''']]. Opisyal itong itinatag ng unang [[sugun]] na si [[Minamoto no Yoritomo|'''Minamoto no Yoritomo''']] noong taong 1192. Maituturing din itong simula ng [[Panahong Pyudal|panahong pyudal]].
 
Natapos ang Panahon ng Kamakura noong taong 1333 nang maibalik ang kapangyarihan sa [[Trono ng Krisantemo]] sa ilalim ni Takaharu o mas kilala bilang '''Emperador Go-Daigo''' sa tulong nila Ashikaga Takauji, Nitta Yoshisada at Kusunoki Masashige.
=== Ang Bakufu at ang Haliling Pamumuno ng mga Hojo===
 
=== Ang Bakufu at ang Haliling Pamumuno ng mga Hojo===
Ang panahon ng Kamakura ay isang panahon ng pagbabago na kung saang ang tradisyunal na pamahalaan, ang Korte at ang '''[[Emperador ng Hapon]]''' ay naging mga tau-tauhan na lamang sa mga tunay na humahawak na kapangyarihan, ang uring mandirigma. Sila ang may hawak ng kapangyarihang sibil, militar at hudikatura.
 
Ang terminong [[pyudal]] sa panahong ito sa [[JapanHapon]] ay parehas din ng mga kaganapang pyudal sa [[Europa]]. Parehong nakabatay ang kanilang mga ekonomiya sa mga lupa at sakahan. Dating nakasentro ang mga pamumuno sa monarkiya pero nahatak ito ng mga uring mandirigma dahil sa kanilang mas abanteng mga teknolohiya at istratehiya sa pakikipaglaban. Ang mga panginoon ay nangailangan ng mga basalyo (utusan) na kapag maayos ang kanilang pagsunod ay ginagantimpalaan ng mga lupain. Itong sistemang panlipunan at pangkabuhayan ay mas malayo sa naunang sistemang '''[[shoen]]'''sa panahong '''[[Heian]]''' dahil sa militaristikong kakayanan ng mga naghaharing uri.
 
Nang mapasakamay ni Yoritomo Minamoto ang kapangyarihan, nagtatag siya ng panibagong pamahalaan sa kanyang sariling bayan sa Kamakura. Tinawag niya itong '''[[bakufu]]''' o pamahalaan na nasa tolda o kubol. Pero dahil ginawaran siya ng Emperador ng titulong '''[[Sei-i Taishogun]]''', ang kanyang gubyerno ay karaniwang tinatawag na “''shogunate''” sa Ingles o [[Sugun]]ato sa atin (minsan: Kasugunan).
Linya 13:
Sinunod ni Yoritomo ang uri ng pamamahala ng mga angkang [[Fujiwara]]. Nagtatag siya ng Sangguniang pampamahalaan, Sanggunian ng mga tagasunod at sa mga tagapag-imbestiga.
 
Nang kumpiskahin niya ang mga lupa ng angkang '''[[Taira]]''' sa Gitna at Kanlurang bahagi ng JapanHapon, inatasan niya ang Korte ng Imperyo na magluklok ng mga tagapangalaga ng mga lupain at mga hepe sa mga lalawigan. Natural bilang [[Sugun]] si Yoritomo ang Punong Tagapangalaga at Punong Hepe.
 
Hindi sa buong bansa laganap ang kapangyarihan ng [[bakufu]] na nakabase sa '''[[Kamakura]]'''. Bagaman marami silang hawak na mga lupain, malakas ang mga pagtutol sa mga Tagapangalaga. Nagpatuloy ang pakikipaglaban ng rehimen ni Yoritomo sa mga angkang [[Fujiwara]] na nakabase sa Hilaga, pero hindi nila nagapi o napasailalim ang mga ito, ganun din yung mga paksiyon ng [[Fujiwara]] na nasa kanlurang bahagi.
Linya 49:
===Pagsalakay ng mga Mongol ===
 
Isang malaking kaganapan sa [[Kasaysayan ng Hapon]] ang pagpigil sa pagsalakay ng mga [[Mongol]]. Natigil ang ugnayan ng [[Japan]]Hapon sa [[Tsina]] noong kalagitnaang bahagi ng ikasiyam na dangtaon nang humina ang dinastiyang [[Tang]] at ang pagtutok sa mga kaganapang panloob ng Korte sa panahon ng [[Heian]]. May mga mangilan-ngilan ding mga kontak na naganap sa mga katimugang bahagi ng [[Tsina]] pero dahil sa mga piratang Hapones, naging delikado ang mga paglalayag.
 
Sa panahon na walang interes ang [[bakufu]] sa ugnayang panlabas at habang ipinaiisang-tabi nila ang mga sulat galing sa [[Tsina]] at [[Koryo]] (lumang pangalan ng [[Korea]]), dumating ang isang balita noong taong 1268 galing sa bagong rehimeng [[Mongol]] na itinatag sa Beijing.
 
Ang kanilang pinuno na si '''[[Kublai Khan]]''' ay humingi na magbayad ng tributo ang [[Japan]]Hapon sa bagong '''[[dinastiyang Yuan]]''' (1279–1368) dahil kung hindi ay makakatim sila ng hindi maganda dito.
 
Dahil hindi naman sanay sa ganitong mga banta ang Korte sa Kyoto, ipinangalandakan ng '''[[Trono ng Krisantemo]]''' na sila’y mga anak ng langit (na dati ng ginawa ni Prinsipe [[Shotoku Taishi]]), kung kaya’t tinutulan nila ang hiling ng mga [[Mongol]], pinalayas ang mga mensaherong Koryano, at naghanda sila para sa isang paglusob. May mga sumunod pang mga mensahe pero ganun din ang ginawa ng korte sa [[Kyoto]].
Linya 61:
Bumaba ang mga tropang ito sa '''[[Hakata]]''', hilagang '''[[Kyushu]]''' na sinalubong naman ng mga nakahandang [[samurai]]. Pero dahil sanay ang mga samurai sa pakikipaglaban ng mano-mano o isa-laban-sa-isa, laking gulat nila ng sumalakay ang mga tropa na pinamumunuan ng mga Mongol na nakapormasyon. Dahil diki-dikit ang mga mananakop nagulat din sila sa istilo na ipinamalas ng mga samurai. Sa kalagitnaan ng labanan nagkaroon ng isang mabangis na unos at sa isang iglap ay naglahong parang bula ang 23,000 ng mga mananakop kasama ang kanilang mga barko.
 
Napagtanto ni [[Kublai Khan]] na ang kanyang pagkatalo sa Hakata ay hindi dahil sa walang kakayahang mga mandirigma kundi klima. At dahil dito, nagpadala ulit siya ng Ikalawang grupo na sasakop sa JapanHapon.
 
Itong ikalawang grupo ay lumapag sa hilagang-kanlurang bahagi ng [[Kyushu]] na hinarap naman ng mga [[samurai]]. Umabot sa pitong linggo ang labanan sa pagitan ng dalawang grupong ito, pero gaya noong una, isang mabangis ulit na unos ang tumapos sa tropa ng mga mongol.
 
Naniwala ang mga pari ng relihiyong [[Shinto]] na ang pagkatalo ng mga [[Mongol]] ay dahil sa '''[[Kamikaze]]''' o Banal na Hangin, isang espesyal na sagisag ng kalangitan sa pagprotekta niya sa [[Japan]]Hapon.
 
Samantala sa mga namumuno naman sa [[bakufu]], isang malalim na aral iyon sa kanila. Isang malalim na takot ang ibinunga ng pagsalakay ng mga [[Intsik]] sa kaisipan ng mga Hapones. Naniwala din sila ang tungway ng [[Korea]] ay isang panundlang nakatutok sa puso ng JapanHapon.
 
Ganunpaman, ang kanilang pagkapanalo ay nagpalaki sa ulo ng mga uring mandirigma na tumagal hanggang 1945. Nakumbinsi din ang mga mandirigmang uri sa kahalagahan ng pamamahala ng [[bakufu]].