Napoleon III ng Pransiya: Pagkakaiba sa mga binago

Si '''Louis-Napoléon Bonaparte''' (20 Abril 1808 – 9 Enero 1873) ang unang Pangulo ng [[Republikang Pranses]] at bilang '''Napoleon III''' ang Emperador ng [[Ikalawang Imperyong Pranses]]. Siya ang pamangkin at tagapagmana ni [[Napoleon I]]. Siya ay nahalal na pangulo sa pamamagitan ng isang sikat na boto sa halalang Pranses noong 1848 na sinimulan ng isang ''[[coup d'état]]'' noong [[French coup of 1851|1851]] bago umakyat sa trono bilang Napoleon III noong Disyembre 2, 1852 na ika-48 anibersaryo ng koronasyon ni [[Napoleon I]]. Siya ay namuno bilang "Emperador ng mga Pranses" hanggang Setyembre 4,1870. Siya ay humahawak ng distinksiyon bilang ang parehong unang titular na pangulo at huling [[monarko]] ng [[Pransiya]]. Siya ay pangunahing naalala sa kanyang mga enerhetikong mga patakarang pandayuhan na naglalayon na iwaksi ang mga limitasyong itinakda sa Pransiya mula 1815 ng [[Konserto ng Europa]] at muling ihayag ang impluwensiyang Pranses sa Europa at Imperyong kolonyal na Pranses. Si Napoleon III ay sumalungat sa mga reaksiyonaryong patakarang itinakda ng Vienna noong 1815 at sa halip ay isang tagapagtaguyod ng isang popular na soberanya at isang tagasuporta ng nasyonalismo. <ref>John B. Wolf. ''France, 1814–1919'' (1963). p 253.</ref> Sa [[Malapit na Silangan]], pinamunuan ni Napoleon III ang magkaalyadong aksiyon laban sa Rusya sa [[digmaan sa Crimea]] at ibinalik ang presensiyang Pranses sa [[Levant]] na nag-aangkin para sa Pransiya ng papel na protekto ng mga [[Kristiyanong Maronita]]. Ang isang garisong Pranses sa Roma ay gayundin nagkamit ng mga [[estado ng Papa]] laban sa aneksasyon ng Italya na tumatalo sa mga Italyan sa Mentana at nakamit ang suporta ng mga Katolikong Pranses para sa rehimen ni Napoleon III. Sa Malayong Silangan, itinatag ni Napoleon III ang pamumunong Pranses sa [[Cochinchina Campaign|Cochinchina]] at [[Bagong Caledonia]]. Ang mga interes ng Pransiya sa Tsina ay pinanatili sa [[Ikalawang Digmaang Opiyo]] at [[Pag-aalsang Taiping]]. Ang isang hindi mabungang kampanya laban sa Kroea ay inilunsad noong 1866 samantalang nabigo ang misyong panghukbong ng Pransiya sa Hapon upang pigilan ang pagbabalik ng patakrang Imperyal. Ang interbensiyong Pranses sa Mehiko ay hindi rin naging matagumpay at tinapos noong 1867 sanhi ng masidhing pagsalungat na Mehikano at pagpipilit na diplomatiko ng Amerika. Sa loob ng Pransiya, si Napoleon III ay nakabalanse sa pagitan ng mga liberal at [[konserbatismo|konserbatibo]] at bawat taon ay unti unting lumipat tungo sa elementong liberal. Ito ang panahon ng kasaganaan at industrialisasyon ng Pransiya. Ito ay nagpadali sa malaking renobasyon ng Paris sa ilalim ni Haussman na lumika ng balangkas para sa modernong siyudad. Ang [[Ikalawang Imperyong Pranses]] ay pinabagsak pagkatapos ng isang pagsuko ni Napoleon sa [[Laban ng Sedan]] noong 1870 na humantong sa pagpoproklama ng [[Ikatlong Republikang Pranses]] at pagkakatapon ni Napoleon III sa Inglatera kung saan siya namatay noong 1873. <ref>[http://www.answers.com/topic/louis-bonaparte Columbia Encyclopedia, ''Napoleon III''. Sixth Edition, 2004, Columbia University Press.]</ref>