Simbahang Ortodokso ng Silangan: Pagkakaiba sa mga binago

Ang bawat obispo ay may teritoryo([[episcopal see|see]]) na pinangangasiwaan nito. Ang pangunahing tungkulin nito ay siguraduhing ang mga tradisyon at pagsasanay ng Simbahang Ortodokso ay maiingatan. Ang mga obispo ay magkakatumbas sa autoridad at hindi maaaring manghimasok sa huridiksiyon ng isa pang obispo. Sa pangangasiwa, ang mga obispong ito ang mga teritoryo nito ay isinaaayos sa iba't ibang mga pangkat [[autocephaly|autocephalous]] groups o mga [[synod]] ng obispo na nagtitipon ng hindi bababa sa dalawang beses sa isang taon upang talakayin ang katayuan ng pangyayari sa kanilang mga respektibong see. Bagaman ang mga obispo at ang kanilang mga autocephalous synods ay may kakayahang mangasiwa ng paggabay sa mga indbidwal na kaso, ang mga aksiyon nito ay hindi karaniwang nagtatakda ng [[presedente]] na umaapekto sa kabuuang simbahan. Ang mga obispo ay halos palaging pinipili mula sa mga ranggong monastiko at dapat manatiling hindi kasal.

 

 

Ang mga konsehong ecumenical sumunod sa isang anyong demokratiko na ang bawat obispo ay may isang boto. Bagaman presente at pinayagan na magsalita sa harapan ng konseho, ang mga kasapi ng korte ng Imperyo Romano/Byzanting, mga abbot, mga pari, mga monghe at mga laymen ay hindi pinayagang bumoto. Ang pangunahing layunin ng mga Dakilang Synod na ito ay patunayan at pagtibayin ang mga pundamental na paniniwala ng Simbahang Ortodokso bilang katotohanan at alisin bilang heresiya ang anumang maling mga katuruan na nagbabanta sa Simbahang Ortodokso. Ang papa ng Roma sa panahong ito ay humawak ng posisyong [[Primus inter pares|“una sa mga katumbas"”]]. At bagaman ito ay hindi presente sa anumang konseho, patuloy nitong hinawakan ang pamagat na ito hanggang sa [[paghahati ng Silangan-Kanluran]] noong 1054 CE.